چکیده:
هدف: آيريزين اثرات مفيد فعاليت ورزشي بر متابوليسم انرژي را ميانجي گري مي كند. با اين حال پاسخ آيريزين به فعاليت ورزشي مقاومتي و متغيرهاي تمريني مربوط به آن كم تر مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف تعيين اثر ترتيب فعاليت ورزشي مقاومتي بر غلظت آيريزين سرم و لاكتات خون در زنان داراي اضافه وزن انجام شد.
روش پژوهش: هشت زن داراي اضافه وزن (سن 5/4±6/41 سال، قد 1/0±161 سانتيمتر، وزن 5/4±8/73 كيلوگرم، BMI 1±6/28 kg/m2) بهصورت تصادفي، دو ترتيب فعاليت ورزشي مقاومتي شامل؛ ترتيب فعاليت از عضلات بزرگ به كوچك (پرس پا، پرس سينه، قايقي، اكستنشن زانو، سرشانه، فلكشن زانو، جلو بازو، پشت بازو) و از عضلات كوچك به بزرگ (عكس ترتيب فعاليت عضلات بزرگ به كوچك) را در دو جلسه ي مجزا با فاصله ي يك هفته و با استفاده از طرح تحقيقي متقاطع انجام دادند. حركات با 80 درصد يك تكرار بيشينه، در 3 نوبت، هر نوبت 10 تكرار و استراحت 2 دقيقه اي بين نوبت ها و حركات انجام شد. نمونه هاي خوني قبل و بلافاصله بعد از فعاليت گرفته شد. بهمنظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي تي وابسته و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد.
يافته ها: افزايش معني داري در غلظت آيريزين سرم و لاكتات خون بلافاصله بعد از هر دو ترتيب فعاليت ورزشي مقاومتي نسبت به قبل از فعاليت مشاهده شد (05/0P≤). غلظت لاكتات خون پس از ترتيب فعاليت از عضلات بزرگ به كوچك بهطور معني داري بيشتر از ترتيب فعاليت از عضلات كوچك به بزرگ بود (05/0P≤). درحاليكه تغييرات آيريزين سرم بين دو ترتيب فعاليت معني دار نبود. همچنين همبستگي مثبت و معني داري بين لاكتات و آيريزين در هر دو ترتيب فعاليت ورزشي مشاهده شد (05/0P≤).
نتيجه گيري: فعاليت ورزشي مقاومتي ميتواند منجر به افزايش غلظت آيريزين سرم در زنان داراي اضافه وزن گردد كه اين افزايش مستقل از ترتيب فعاليت ورزشي مقاومتي است.