چکیده:
غدير يكي از مهمترين سرچشمه هاي جوشان و الهام بخش شاعران و اديبان در طول تاريخ به شمار مي آيد و شاعران زيادي در اين زمينه بيتها سروده و شعرها گفته اند كه هر يك بيانگر ميزان ارادت ايشان به آستان مقدس امام علي (ع) مي باشد. شعر عربي نيز از اين قاعده مستثني نيست و موضوعات و دستمايه هاي غديريه هاي عربي، چنان وسيع است كه محدود به بحث خاص و يا شاعري خاص نمي شود. با توجه به اهميت والاي موضوع غدير و بازتاب فراوان آن در اشعار عربي، بر آن شديم تا اشعار عربي را با تكيه بر درون مايه ها و اسلوب اين اشعار بررسي نماييم. مطالعات حاصل از اين تحقيق حاكي از آنست كه در ميان درونمايه هاي فراوان غديريه هاي عربي، موضوعاتي از قبيل ابراز ارادت به امام علي(ع) ، اشاره به آيه ولايت ، بيعت با امام، نفرين دشمنان، اشاره به خلافت امام و نكوهش سقيفه بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده است . اما از ناحيه ي اسلوب، سبك قصايد غالباً به صورت ايجاز است، گرچه در برخي موارد شاعران به استطراد و پراكنده گويي نيز پرداخته اند، غديريه ها غالباً، جنبه ي اقناعي و اثباتي دارند ، البته اين امر مانع از بهره گيري شاعران از ويژگي هاي زيبايي شناسي و بكارگيري تصاوير شعري بديع و جذاب نمي شود.
خلاصه ماشینی:
در همه یغدیریـه هـا، شـاعران بـه نحوی به بیان و شرح این ماجرا پرداخته اند، البته روش پرداخـت ایشـان متفـاوت اسـت و شاعران بسته به شعر خود، گاه به تفصیل ، این حادثه ی تاریخی را به تصـویر کشـیده انـد و جزئیات آن را بطور دقیق بازگو کرده اند، بولس سلامه ، شاعر مسیحی قرن چهاره هجری ، از این قبیل است ، او در ملحمه ی خـود کـه مرکزیـت و محـور آن را امـام علـی (ع ) تشـکیل می دهد، یک سیر تاریخی از زندگی امام (ع ) در قالب شـعر ارائـه مـی دهـد و پـس از ذکـر افتخارات و فضایل بنی هاشم در عصر جاهلی و حادثه ی بعثـت نبـوی ، بـه امـام علـی (ع ) می پردازد و از فضایل او می گوید، سپس به ماجرای غدیر می رسد و آن را به صورت دقیق توصیف می کند، این توصیفات ریز و جزئی شامل وصف انبوه حاجیان ، عاد من حجة الوداع الخطیر ولفیف الحجیج موج بحور لجة خلف لجة کأنتشار الغیم صبحا فی الفدفد المغمور (السید،٣٠:٢٠٠٤) ترجمه : پیامبر از آخرین حج مهم خود بازگشت ، در حالیکه انبوه حجاج ، همچون امواج دریا او را در بر گرفته بودند.