چکیده:
بررسي پديده عريضه نويسياز ديد كنش گران و نزديك شدن به تجربهٔ آن ها در مواجهه با امر قدسي،در جهت تشخيص نوع دينداري آن ها هدف اين مقاله است. دو پرسش اصلي در اين زمينه مطرح است. 1- افرادي كه اقدام به نوشتن عريضه و انداختن آن در چاه جمكران مي كنند، چه نگاهي به اين كنش دارند؟ 2- اين كنشگران به لحاظ سنخ دينداري، در چه سنخي جاي دارند؟ اين پژوهش با رويكرد تحقيق كيفي انجام شد.داده ها از چند روش: مصاحبه عميق، مشاهدهٔ همراه با مشاركت، گفتگوهاي دوستانه و بحث گروهي از ميان زائران جمكران جمع آوري شد تحليل داده ها با تكنيك تحليل مضموني انجام گرفت. يافته ها نشان مي دهد كنش گران به صورت غايت مندانه و با وساطت نمادها و ظواهر با امر قدسي مرتبط مي شوند. پذيرش و انجام عريضه نويسي بر اساس سهل گيري در پذيرش باورها و صرفاً با شنيدن از «ديندارانِ در اطراف» شكل مي گيرد و نتيجه آن آميختگي باورهاي اصيل با باورهاي جديد و نيز تسري تقدس و نمادسازي به پديده هاي مختلف صورت مي گيرد. در اين تحقيق دو مقوله اصلي «كنش بر مبناي موقعيت» و «كنش در شرايط اضطرار» را در عريضه نويسان كشف كرديم. درنهايت ما به اين نتيجه رسيديم كه مي توان الگوي دينداري عريضه نويسان مسجد جمكران را دينداري عاميانه ناميد
خلاصه ماشینی:
"پرسش های متعددی در این زمینه قابل طرح است ازجمله اینکه : کسانی که به چاه مراجعه میکنند و این راه را برای عرض حاجت خود انتخاب میکنند، چـه تصـوری از عمل خود و جزئیات مربوط به آن دارند؟ این نحوه مواجهه آن ها با امر قدسـی بـه چـه شکل صورت میگیرد؟ افراد در این تجربه که به شـکل یـک کـنش دینـی ظهـور پیـدا میکند، چگونه با امر قدسی مرتبط میشوند؟ آن ها تا چه حد از واقعیات مربوط به چـاه باخبر هستند؟ پرسش های اصلی تحقیق از این قرارند: عریضـه نویسـان جمکـران ، چـه درکی از کنش خود دارند؟ الگوی دینداری عامیانه تا چـه حـد در مـورد آن هـا صـادق است ؟ مروری بر زمینه های دینی و تاریخی عریضه نویسی در قرآن و کتاب های روایی کهن و معتبر شیعه ، دلیلی مبنـی بـر اثبـات شـرعی عریضـه نویسی به امام غایب وجود ندارد١ و روایـت هـای کـه برخـی کتـب ماننـد بحـارالانوار مجلسی و المصباح کفعمی در این زمینه نقل کرده اند، با اشکالاتی نظیر نامشخص بـودن یا عدم اعتبار منبع روایت ، عدم اتصال سند به معصوم ، عـدم نقـل در کتـاب هـای کهـن روایی و ..."