چکیده:
این تحقیق، رابطه بین بازده سهام و حجم معامله در بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسی قرار می دهد. بدین منظور، از داده های روزانه مربوط به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در یک دوره زمانی 7 ساله (از فروردین 1385 تا اسفند 1391) استفاده شده است. در این تحقیق بر توان پیش بینی بازده سهام به وسیله معیار های حجم معامله تمرکز شده است. برای انجام این تحقیق از نرم افزار SPSS و از روش حداقل انحرافات از مقدار متوسط مضاعف (آزمون پروبیت) استفاده شده و نتایج نشان دهنده آن است که برای تمام شرکت ها، معیارهای حجم (حجم معامله، حجم تاخیری، تغییرحجم و تغییر حجم تاخیری) جهت پیش بینی بازده مناسب نیست. همچنین برآورد مدل پژوهش برای صنایع مختلف نیز نشان می دهد که معیارهای حجم، قدرت پیش بینی بازده را ندارند و تنها استثناء، مربوط به صنعت کالای مصرفی غیراساسی است که معیارهای حجم، می تواند در پیش بینی بازده مفید باشد.
This paper categorizes institutional investors in two category as a theoretical view. First، investors which have a business relationship with the companies in which they hold shares and second vice versa. Banks are existing in second category. The aim of this study is to determine the effect of institutional ownership of banks on the cost of debt in the firms accepted in Tehran Stock exchange. To test the hypotheses of the study 140 accepted firms during the period 2006 to 2013 considered as the sample. The generalized least squares (GLS) method and the correlation method have been used with regression analysis. Hypothesis testing with multiple regression analysis is performed using longitudinal panel data. The result shows the existence of a positive relation between institutional ownership of bank and the cost of debt.
خلاصه ماشینی:
یکی از عوامل منعکسکننده اطلاعات تغییـر قیمت و انتظارات سرمـایهگذاران، حجم معامله است (دئو و همکاران3، 2008) و یک رابطه غیرخطی بین بازده سهام و حجم معامله اثبات شده است (زو و همکاران4، 2008)، به طوری که ممکن است بازده سهام تنها در صورت وجود افزایش حجم معامله، تغییر کند (خواجوی و همکاران، 1388) و طبق یافتههای مطالعات انجام شده، دادههای گذشته حجم - قیمت میتواند در طراحی راهبردهای سرمایهگذاری استفاده شود (محمد5 و نصیر6، 1995) و در مطالعات نقدشوندگی، حجم معامله ممکن است به عنوان نمایندهای از ریسک عمل کند، بدینصورت که اگر حجم معاملههای اخیر یک سهم کم باشد، سرمایهگذار ممکن است درخواست یک صرف بازده مورد انتظار برای نگهداری سهامی که به صورت متوالی معامله نمیشود، داشته باشد (براون و همکاران7، 2009).
اما باید به این نکته نیز توجه کرد که در برخی تحقیقات نیز بیان شده است که حجم معامله تاثیر بسیار محدودی بر پویایی آتی بازده سهام دارد (پیسدتاسالاسیا11 و گوناسکاریج12، 2007) و یا یک ارتباط مثبت بین حجم و بازده وجود دارد (کارپوف13، 1987؛ کاشی و همکاران، 1392).
تحقیقاتی نیز در این زمینه در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است اما تمرکز ما بر توان پیشبینی معیارهای حجم معامله در بازده سهام با در نظر گرفتن صنایع مختلف میباشد.
9٪ این تحقیق، به دنبال بررسی رابطه بین بازده سهام و حجم معامله در بورس اوراق بهادار تهران میباشد که برای یک دوره 7 ساله (1385 تا 1391) انجام شد.
Zhu, Xiaotian; Hong Wang; Li Xu and Huaizu Li (2008).