چکیده:
هدف پژوهش حاضر، شناسایی اثر آموزش خودکارآمدی هیجانی بر سازگاری اجتماعی و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی بود. بدین منظور، نمونه ای شامل 34 دانش آموز پسر پایه دوم و سوم راهنمایی از منطقه 2 شهر ری به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. گروه نمونه از نظر بهره هوشی، تحصیلات والدین و پیشرفت تحصیلی همتا شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل، هر کدام 17 نفر قرار گرفتند. به گروه آزمایشی مهارتهای خودکارآمدی هیجانی در 8 جلسه 2 ساعتی ارائه شد و گروه کنترل برنامه ای دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش، مقیاسهای سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و اضطراب اجتماعی کانور را پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مهارتهای خودکارآمدی هیجانی تأثیر معناداری بر سازگاری اجتماعی و اضطراب اجتماعی نوجوانان داشته است. برنامه های آموزش مهارت های خودکارآمدی هیجانی، به دلیل رشد قدرت شناختی در کنترل عواطف و معوق گذاشتن آنها می توانند سازگاری اجتماعی نوجوانان را افزایش دهند و از سویی به دلیل تاکید این آموزش بر مهارت های خودکارآمدی و خودتنظیمی می توانند در کاهش اضطراب احتماعی نوجوانان موثر باشند.
خلاصه ماشینی:
بررسي اثربخشي آموزش خودکارآمدي هيجاني بر سازگاري اجتماعي و اضطراب اجتماعي نوجوانان Effectiveness of emotional self-efficacy training on social adjustment and social anxiety in adolescents بهناز بهمني * Behnaz Bahmani سحرالسادات ترابيان ** Saharalsadat Torabian سالار رضائينژاد*** Salar Rezaeinejad وحيد منظريتوکلي **** Vahid Manzari Tavakoli مژگان معينيفرد**** Mojgan Moeinifard چکيده Abstract هدف پژوهش حاضر، شناسايي اثر آموزش خودکارآمدي هيجاني بر The purpose of this research was to determine theسازگاري اجتماعي و اضطراب اجتماعي در دانش آموزان پسر مقطع effect of emotional self-efficacy training schedule onراهنمايي بود.
Generally, results showed thatهاي خودکارآمدي هيجاني، به دليل رشد قدرت شناختي در کنترل emotional self-efficacy skills training scheduleعواطف و مديريت کردن آن ها ميتوانند سازگاري اجتماعي نوجوانان را increases student social adjustment and decreasessocial anxiety.
Emotional self-efficacy skills training افزايش دهند و از سويي به دليل تاکيد اين آموزش بر مهارت هاي schedules can increase social adjustment due to theخودکارآمدي و خودتنظيمي ميتوانند در کاهش اضطراب احتماعي growing cognitive control of emotion and put them onنوجوانان موثر باشند.
نتايج تحليل کواريانس گروه هاي آزمايشي و کنترل در متغير سازگاري اجتماعي در جدول شماره ٢ نشان داده شده است .
مقايسه داده هاي استنباطي گروه هاي آزمايشي و کنترل با استفاده از تحليل کواريانس در متغير اضطراب اجتماعي (به تصویر صفحه رجوع شود) بحث و نتيجه گيري يافته هاي پژوهش نشان ميدهد که آموزش خودکارآمدي هيجاني باعث افزايش ميزان سازگاري اجتماعي و کاهش ميزان اضطراب اجتماعي نوجوانان شده است .
نتايج اين پژوهش با نتايج تحقيقات قبلي در زمينه اثربخشي آموزش خودکارآمدي هيجاني بر افزايش سازگاري اجتماعي و کاهش پرخاشگري همسو و هماهنگ است .