چکیده:
امروزه ارزشیابی در حال خروج از ملاک های کمّی اندازه گیری پیشرفت و ورود به ملاک های کیفی اندازه گیری است. به هر روی ، هر آن چه علم آموزش و پرورش غنی تر می شود لزوم توجه به ماهیت یادگیری دانش آموزان و نحوه تجلی یادگیری های آنان در عمل بیشتر می شود.یکی از راههای کاهش مشکلات موجود در نظام ارزشیابی فعلی، جایگزین نمودن ارزشیابی توصیفی به جای ارزشیابی سنتی است. طرح ارزشیابی توصیفی الگویی است که با استفاده از ارزشیابی تکوینی، ارزشیابی عملکردی، و دادن بازخورد توصیفی، در صدد است با هدایت روند یاددهی- یادگیری از توجه به محفوظات و انباشت ذهنی دانش آموزان، به عمق و کیفیت یادگیری همه جانبه آنها توجه کند و با به کارگیری ابزارهای متنوعی مثل پوشه کار، چک لیست، ثبت روایی مشاهده،آزمون های عملکردی...، توصیفی از وضعیت یادگیری آنها ارائه دهد و موجب اصلاح و بهبود و توسعه مهارتها، دانش ها و نگرش های دانش آموزان شود و در نهایت به پیشرفت تحصیلی آنان منجر گردد. الگوی ارزشیابی کیفی- توصیفی به عنوان نسخه کامل تر ارزشیابی مستمر، درصدد آن است تا شیوه متفاوت خود را در بدنه آموزشی مستقر نماید. این رویکرد جدید در ارزشیابی تحصیلی در کشور ما با تقاضای اجتماعی زیادی روبرو گشته است.
خلاصه ماشینی:
"اما، درالگوی ارزشیابی کیفی توصیفی به سبب این که اطلاعات جمع آوری شده متنوع اند و شامل داده های کمی و کیفی است، تحلیل و تفسیر این داده ها وتصمیم های آموزشی مبتنی بر آن، از جمله تصمیم گیری درباره ی ارتقا یافتن یا ارتقا نیافتن دانش آموزان به عهده ی معلم و شورای مدرسه است.
در یک نظام ارزشیابی پویا و جامع تمامی ابعاد شخصیت کودک مورد نظر قرار میگیرد در واقع کودک با کلیت خود وارد مدرسه شده و با کلیت هم در فرایند تغییرات قرار می گیرد به همین سبب در نظامهای ارزشیابی جدیدتر معمولا از یک جانبه نگری پرهیز میشود چنانکه بررسی کارنامه دانش آموزان در بسیاری از کشورهایی که استانداردهای بالای آموزشی دارند نشان می دهد که ابعاد متفاوت گوناگون مورد ملاحظه قرار گرفته است معلمان تلاش می کنند به سوی همه جانبه نگری در ارزشیابی از عملکرد کودک در مدرسه روی آورند، این رویکرد با رویکرد تلفیق که از سیاستهای اساسی آموزش و پرورش کشور ما و خصوصا معاونت آموزش عمومی و امور تربیتی است، هماهنگ است و در حقیقت چنین رویکرد ارزشیابی تحقق واقعی و عینی چنان اندیشه ای است که سالها مهجور مانده است(سبحانی فرد، 1382).
در یکی از اسناد یونسکو 1 ، «یادگیری» این گونه تعریف شده است: به درکی کلی از هر موضوع درسی گفته می شود که در آن، دانش آموز به ساختن مفهومی از آن در ذهن خود می 1- سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد پردازد واین کار را با قراردادن یادگیری جدید درزمینه ی گسترده تر دانش قبلی خودانجام می دهد و می تواند ، به هنگام نیاز ، از آن یادگیری برای حل مشکلات غیر قابل پیش بینی در مدرسه ، محیط کار و زندگی خود استفاده کند(ایزارد 1 ،1997)."