چکیده:
اختلال در کنترل پوسچر می تواند باعث افزایش آسیب طی فعالیت های ورزشی شود. ناهنجاری زانوی پرانتزی باعث تغییر محل عبور خط کشش ثقل از مرکز زانو به سمت قسمت داخل میشود و در نتیجه، پایداری پویا را مختل میکند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ناهنجاری زانوی پرانتزی بر پایداری پویا در تکلیف پرش-فرود تک پاست. 28 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (سن: 1/65±21/53 سال، وزن: 7/51±66/76 کیلوگرم، قد: 4/54±173/38 سانتی متر) که طبق وضعیت زانوهایشان در دو گروه زانوی پرانتزی (14 نفر) و نرمال (14نفر) قرار گرفتند، در این مطالعه شرکت کردند. زمان رسیدن به پایداری آزمودنی ها در راستای داخلی- خارجی (ML) و قدامی-خلفی (AP) و کلی (RV) با استفاده از صفحهی نیرو
در حرکت پرش-فرود ارزیابی شد. نتایج تحقیق نشان داد اختلاف معنی داری در زمان رسیدن به پایداری بین دو گروه زانوی پرانتزی و زانوی نرمال در راستای قدامی-خلفی وجود ندارد (p>0/05)، اما زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی بیشتر از گروه زانوی نرمال بود که این اختلاف معنی دار بود ( 0/05>P).نتایج نشان می دهد ناهنجاری زانوی پرانتزی ممکن است نوسان پوسچرال را در راستای داخلی-خارجی و کلی تحت تاثیر قرار دهد. چنین به نظر می رسد که افزایش زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی به علت تغییر محل عبور خط کشش ثقل باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود به منظور جلوگیری از آسیب پرش-فرود در افراد با ناهنجاری زانوی پرانتزی برنامه های تمرینی تعادل توصیه شود.
خلاصه ماشینی:
"چنین به نظر میرسد که افزایش زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی به علت تغییر محل عبور خط کشش ثقل باشد؛ بنابراین پیشنهاد میشود به منظور جلوگیری از آسیب پرش - فرود در افراد با ناهنجاری زانوی پرانتزی برنامه های تمرینی تعادل توصیه شود.
گزارش شده است ، افراد با کف پای صاف ٢ و گود٣ کنترل پوسچر ضعیف تری طی ایستادن تک پا دارند (٢٧) که ممکن است نیروی عکس العمل زمین را در صفحۀ عرضی و محل مرکز فشار را روی کف پا تغییر دهد (٢٨) و در نتیجه ، استراتژی کنترل تعادل را طی فعالیت های بدنی مختل کند؛ بنابراین پایداری پوسچر ممکن است تحت تأثیر راستای پا در هر دو وضعیت ایستا و پویا قرار گیرد (٧).
یافته های پژوهش نشان داد ناهنجاری زانوی پرانتزی بر شاخص پایداری پویا در راستای داخلی-خارجی و شاخص پایداری کلی طی تکلیف پرش -فرود تک پا تأثیر میگذارد، اما بر شاخص پایداری قدامی-خلفی اثری ندارد.
اگرچه تأثیر ناهنجاری زانو پرانتزی روی کنترل پوسچر در چند مطالعه بررسی شده است ، اما تحقیقات اندک در خصوص پایداری در افراد دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی بیشتر با استفاده از آزمون هایی انجام شده است که در حالت ایستا و به صورت تک پا انجام میشوند (١٨) و برخی دیگر از این مطالعات نیز با استفاده از آزمون هایی انجام شده است که مشابه فعالیت های ورزشی نبوده و عملکردی نبوده اند (٢٤).
نتایج این مطالعه نشان داد ناهنجاری زانوی پرانتزی ممکن است نوسان پوسچری را در راستای داخلی-خارجی و کلی افزایش دهد و سبب اختلال تعادل شود و باعث شود که افراد دارای زانوی پرانتزی در هنگام فرود دیرتر به پایداری برسند."