چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین عوامل پیش بینی کننده صمیمیت زناشویی در زنان شهر اصفهان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه، زنان متاهل شهر اصفهان در سال 1391 بودند که از میان آن ها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 200 زن متاهل انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های صمیمیت زناشویی، پنج عاملی شخصیت فرم کوتاه، مقیاس دلبستگی بزرگسال کولینز و رید، مهارت های ارتباطی، الگوهای ارتباطی، سبک های اداره تعارض بین فردی، آسیب-شناسی تعاملی زوجین با خانواده همسر و فرم اطلاعات جمعیت شناختی در اختیار آنان قرار گرفت. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی،رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS-19 تجزیه و تحلیل شدند.نتایج همبستگی نشان داد ویژگی های شخصیت، سبک های دلبستگی، مهارت های ارتباطی، الگوهای ارتباطی، سبک های حل تعارض و آسیب شناسی ارتباط با خانواده همسر و سن زنان با صمیمیت زناشویی همبستگی معنادار داشتند. هم چنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که عوامل مذکور جزء عوامل پیش بینی کننده صمیمیت زناشویی بودند. در نهایت معادله پیش بینی صمیمیت زناشویی براساس ضرایب به دست آمد.می توان نتیجه گرفت ویژگی های شخصیت، سبک دلبستگی، مهارت های ارتباطی، الگوهای ارتباطی، سبک های حل تعارض، آسیب شناسی ارتباط با خانواده همسر و سن زنان جزء عوامل پیش بینی کننده صمیمیت زناشویی می باشند.
خلاصه ماشینی:
"می توان نتیجه گرفت ویژگی های شخصیت ، سبک دلبستگی ، مهارت هـای ارتبـاطی ، الگوهـای ارتبـاطی ، سـبک هـای حـل تعارض ، آسیب شناسی ارتباط با خانواده همسر و سن زنان جـزء عوامـل پیش بینی کننده صمیمیت زناشویی می باشند.
Kirby, Baucom & Peterman تعیین رابطه مهارت های ارتباطی زنان با صمیمیت زناشویی .
پژوهش های زیادی در مورد وجود رابطه بین سبک دلبستگی افراد بـا صـمیمیت زناشویی مورد مطالعه قرار گرفت که همگی همسویی با یافتـه هـای ایـن پـژوهش را نشان می دهد (از جمله برثرتن و مان هلند، ١٩٩٩؛ فیلـدمن ، گـوئن و فیشـر، ١٩٩٧؛ باگاروزی ١، ١٣٨٥؛ بشارت و فیروزی ، ١٣٨٥؛ حیدرئی و اقبال ، ١٣٩٠).
الگوهــای ارتبــاطی اجتنــابی و کنـاره گیـری / توقـع دارای همبسـتگی منفـی بـا صـمیمیت زناشـویی هسـتند کـه نشان دهنده آن است که زنانی که در حین مشکلات و پـس از آن الگوهـای اجتنـابی یا کناره گیری / توقع را در پیش می گیرند، صمیمیت کمتری بـا همسرشـان دارنـد و در واقع این دو الگو مانعی برای صمیمی شـدن و یـا حفـظ صـمیمیت همسـران بـه شمار می آید، زیرا علی رغـم دوری کـردن همسـر اجتنـاب کننـده از بحـث در مـورد مشکلات ، این مسائل بـه صـورت حـل نشـده بـاقی مـی مانـد و زنـدگی و ارتباطـات همسران اجتناب کننده ، به صورت موازی پیش می رود که عاملی در دورمانـدن آن هـا از یکدیگر و عدم برقراری روابط نزدیک می باشد."