چکیده:
هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر مولفه های رضایت زناشویی زنان ناشنوای کانون ناشنوایان ایران بود. از طرح تجربی تک موردی از نوع چند خط پایه استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان ناشنوا کانون ناشنوایان تهران در سال 93-94 بود. با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف، 3 زن ناشنوا انتخاب و به مدت 9 جلسه 45 دقیقهای، یک بار در هفته در برنامه آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفتند ابزار مورد استفاده، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ 47 سوالی بود. دادههای حاصل از سنجشهای مکرر به وسیله نمودارهای مقایسه روند پردازش شد و معناداری بالینی روند دادهها بر اساس فرمول درصد بهبودی محاسبه گردید. نتایج حاصل نشان داد آموزش مهارتهای زندگی باعث افزایش در خرده مقیاسهای موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض و مدیریت مالی در گروه نمونه شده است. ولی در سایر خرده مقیاسها افزایشی مشاهده نشد. ازاین رو، آموزش مهارتهای زندگی باعث بهبود برخی از موارد مرتبط با رضایت زناشویی زنان ناشنوا می شود. مداخلات روانی- آموزشی به منظور تحکیم بنیان خانواده و بقای خانوادهها در بدو ازدواج به زوجین ناشنوا پیشنهاد میشود.
خلاصه ماشینی:
تأثير برنامه آموزش مهارت هاي زندگي بر مؤلفه هاي رضايت زناشويي انريچ در زنان ناشنواي ايراني The effect of a life skills training program component Enrich marital satisfaction of Iranian Deaf Women آرزو عابدي * Arezoo Abedi گيتا موّللي ١** Guita Movallali محمد رستمي ** Mohammad Rostami پوريا رضا سلطاني *** Poriya Reza Soltani اصغر دادخواه ** Asghar Dadkhah چکيده Abstract هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش مهارت هاي زندگي بر مؤلفه هاي The present study aimed to examine the impact of lifeرضايت زناشويي زنان ناشنواي کانون ناشنوايان ايران بود.
ازاين رو، آموزش مهارت هاي rate formula, and visual analysis showed that the lifeskills training improved in Subscales of personality زندگي باعث بهبود برخي از موارد مرتبط با رضايت زناشويي زنان ناشنوا issues, marital relationship, conflict resolution andميشود.
عليرغم اينکه کمتر پژوهشي به طور مستقيم آموزش مهارت هاي زندگي را بر روي افزايش رضايت زناشويي و مؤلفه هاي آن در زوجين ناشنوا به کار گرفته است ، اما اثربخشي اين روش در تعدادي از پژوهش هاي مشابه و نزديک بر روي افراد سالم نشان داده شده است .
يافته هاي اين پژوهش تاثير آموزش مهارت هاي زندگي را در افزايش در خرده مقياس هاي موضوعات شخصيتي، ارتباط زناشويي، حل تعارض و مديريت مالي زنان ناشنوا شرکت کننده مورد تاييد قرار داد، ولي بر خرده مقياس هاي اوقات فراغت ، روابط جنسي، ازدواج و فرزندان ، اقوام و دوستان و جهت گيري مذهبي مؤثر نبود.