چکیده:
هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر ماساژ بر کوفتگی عضلانی تاخیری در مردان جوان غیر هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر ماساژ بر کوفتگی عضلانی تاخیری در مردان جوان غیر (سن 14 /1± 24/28 سال، قد 48 /0± 1/75 متر، وزن 43 /5± 73/14 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 06 /1± 23/42 کیلوگرم بر متر مربع و چربی بدن 35/1± 14/71 درصد) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه ماساژ و شاهد تقسیم شدند. کوفتگی عضلانی تاخیری با اجرای سه نوبت 15 تایی با 70 درصد یک تکرار بیشینه توسط دستگاه خم کننده زانو، با انقباض برون گرا ایجاد شد. دو ساعت بعد از انجام پروتکل تمرینی، گروه تجربی به مدت 20 دقیقه ماساژ دریافت کرد. کراتینکیناز و نوتروفیل های پلاسما، قدرت بیشینه، دامنه حرکتی مفصل زانو و میزان درک درد، 24 و 48 ساعت پس از تمرین بررسی شد. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف-اسمیرنف، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t مستقل نشان داد که ماساژ تاثیر معنی داری بر میزان کراتین کیناز پلاسما، قدرت بیشینه و دامنة حرکتی مفصل زانو در 24 و 48 ساعت بعد از تمرین ندارد (p≥0/05)، ولی بر میزان نوتروفیل های پلاسما (p=0/026) و درک درد (p=0/004) بین 24 تا 48 ساعت پس از تمرین تاثیر معنی داری دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، انجام 20 دقیقه ماساژ، دو ساعت پس از فعالیتی که موجب آسیب عضلانی می شود، نمی تواند عملکرد عضلات همسترینگ را بهبود دهد، ولی در کاهش شدت درد و میزان نوتروفیل های پلاسما، 24 الی 48 ساعت پس از تمرین موثر است.
خلاصه ماشینی:
"پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف -اسمیرنف ، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه - گیری مکرر و آزمون t مستقل نشان داد که ماساژ تأثیر معنی داری بر میزان کراتین کیناز پلاسما، قدرت بیشینه و دامنة حرکتی مفصل زانو در ٢٤ و ٤٨ ساعت بعد از تمرین ندارد (٠٠٥≤p)، ولی بر میزان نوتروفیل های پلاسما (٠٠٢٦=P) و درک درد (٠٠٠٤=P) بین ٢٤ تا ٤٨ ساعت پس از تمرین تأثیر معنی داری دارد.
این تفاوت ها ممکن است به دلیل زمان بندی تمرین ، نوع و مدت انجام ماساژ، وضعیت آزمودنی ها، اختلاف در پروتکل تمرینی آسیب زا و میزان آسیب وارد شده باشد؛ در نتیجه ماساژ نمی تواند تأثیر معنی داری بر میزان کراتین کیناز پلاسما به عنوان شاخص آسیب عضلانی نسبت به گروه شاهد داشته باشد.
اسمیت و همکاران (١٩٩٤) این فرضیه را مطرح می کنند که انجام ماساژ چند ساعت بعد از تمرین های برون گرا موجب افزایش جریان خون و لنف می شود و تجمع و مهاجرت نوتروفیل ها به محل آسیب دیده را کاهش می دهد که در نتیجة آن ، شدت التهاب ، درد و ناراحتی همراه با DOMS کاهش می یابد (١٨).
در مجموع ، نتایج این تحقیق نشان می دهد انجام ٢٠ دقیقه ماساژ بعد از انقباض برون گرا که موجب DOMS می شود، نمی تواند بر سطح CK پلاسما، قدرت بیشینه و دامنة حرکتی مفصل زانو تأثیر معنی داری داشته باشد، اما بر میزان نوتروفیل های پلاسما و درک درد بین ٢٤ تا ٤٨ ساعت پس از تمرین تأثیر معنی داری دارد."