چکیده:
مسکن همواره مهمترین کاربری زمین در شهرها بوده و میزان تامین و تولید مسکن به عنوان عامل کمی و کیفی تعیین کننده در توسعه فیزیکی شهرهاست. زمین به عنوان عامل مهم و در بسیاری موارد، عاملی تعیین کننده در مسکن است و در بازار ساخت و ساز فعلی، بالاترین نسبت هزینه را در این میان، کلیه عوامل مسکن به خود اختصاص میدهد. بدین طریق ارزیابی ارتباط زمین و شاخص های مسکن می تواند در تدوین برنامه ای اثر بخش تر برای مسکن مورد نظر قرار گیرد. واگذاری حق اعیان املاک وقفی، بلند مدت کردن قراردادهای اجاره زمین، ایجاد تحول در مدیریت موقوفات، ایجاد اصلاحات در قوانین و مقررات وقفی کشور از جمله مهمترین راهکارهای پیشنهادی این مقاله جهت بهبود وضعیت کالبدی مسکن در زمین های وقفی است.
خلاصه ماشینی:
Spring 2012 دانشگاه زنجان Zanjan University مقاله شماره ٧٤ No. 74 ارزیابی نقش وقف زمین بر شاخص های فیزیکی مسکن (محدوده مورد مطالعه عبدالله آباد ضیابری رشت ) احمد پوراحمد ١، امین صفدری ٢، رحمان پارسا٣، محمد صفدری ٤ چکیده مسکن همواره مهمترین کاربری زمین در شهرها بوده و میزان تامین و تولید مسکن به عنوان عامل کمی و کیفی تعیین کننده در توسعه فیزیکی شهرهاست .
با نگاهی گذرا به سیما و محدوده مورد مطالعه کالبدی شهرهای ایران بسیاری از عناصر و اجزای شهری را که نقش عمده ای در عملکرد و حیات زندگی شهری دارند، میتوان مشاهده کرد که نظام وقف در شکل گیری آنها نقشی بسزا داشته است و بسیاری از فضاهای عمومی در شهرهای سنتی ایران که عامل اصلی پیوند مجموعه عناصر تشکیل دهنده ی شهر به یکدیگرند، وقفی میباشند (محمدی، ١٣٨٨).
در این مطالعه محدوده ای در عبدالله آباد ضیابری رشت به عنوان یک محدوده مورد مطالعه فرسوده و کم تراکم در حال نوسازی که از دو بخش زمین های وقفی و غیر وقفی تشکیل شده است ، جهت ارزیابی تاثیر نوع مالکیت زمین (وقفی یا غیر وقفی بودن ) بر الگوی شاخص های کالبدی مسکن ، انتخاب شده است .
روش تحقیق از آنجا که در این تحقیق از پایه به ارزیابی شاخص های کالبدی مسکن در عبدالله آباد ضیابری شهر رشت می پردازیم ، لذا روش مطالعۀ توصیفی- تحلیلی به عنوان روش اصلی کار مد نظر خواهد بود؛ بدین علت که انجام این تحقیق منجر به تبیین نقش زمین بر شاخص های کالبدی مسکن در محدوده مورد مطالعه می شود، می توان آن را از نوع کاربردی دانست .