چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک فعالیت هوازی زیر بیشنیه بر میزان تغییرات فریتین آهن و ظرفیت آهن خون بیماران جوان تالاسمی ماژور است ده بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور و ابسته به تزریق خون به طور تصادفی انتخاب شدند و مورد آزمایش قرار گرفتند بیماران آزمون پیش رونده بالک را شامل 25 مرحله کار انجام دادند و سپس نمونه های خونی در سه مرحله قبل بلافاصله بعد و 36 ساعت بعد ازتمرین از بیماران گرفته شد اطلاعات به دست آمده با استفاد از روش های آماری T-Test ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد فریتین خون بیماران بلافاصله پس از تمرین کاهش معنی داری یافت در حالی که در دوره بازیافت نسبت به مرحله تمرین افزایشمعنی داری را نشان داد در دوره بازیافت بین فریتین با متغیرهای آهن و TIBC همبستگی مثبت و معنی داری به دست آمد 74/0=r نتایج نشان می دهد که انجام فعالیت های هوازی زیر بیشینه علاوه بر کاهش فریتین در هنگام تمرین در دوره بازیافت مقدار آزاد فریتین از بافت ها را افزایش می دهد ودر نتیجه تاثیر داروی دسفرال بیشتر می شود
خلاصه ماشینی:
"اطلاعات به دست آمده با استفاده از روشهای آماری T-Test ،ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد:فریتین خون بیماران بلافاصله پس از تمرین کاهش معنیداری یافت،درحالی که در دورهء بازیافت نسبت به مرحلهء تمرین افزایش معنیداری را نشان داد.
در تحقیق حاضر تلاش شده که بیماران تالاسمی ماژور یک برنامهء ورزشی هوازی زیربیشینه را انجام دهند و سپس ارتباط بین برنامهء ورزشی و تغییرات فریتین و آهن خون و TIBC بیماران مورد بررسی قرار گیرد(11 و 14).
به دلیل تولید شدید هموگلوبینهای نامطلوب در بدن بیماران در پاسخ به هیپوکسی شدید بافتی و وجود اشکال نامنظم هندسی و دیوارهء بسیار شکنندهء هموگلوبینها،منطقی به نظر میرسد که احتمال دهیم در حین فعالیتهای هوازی زیربیشینه و افزایش گردش خون بدن،همولیز هموگلوبینهای نامطلوب افزایش و در نتیجه همولیز درون عروقی در بیماران،هنگام فعالیتهای بدنی تشدید مییابد و این موضوع در نهایت منجر به کاهش سرم فریتین در خون میشود.
این موضوع دو مزیت عمده را برای بیماران به دنبال دارد:نخست اینکه در هنگام ورزش،مقدار فریتین خون بر اثر عوامل فیزیومتابولیکی کاهش مییابد،همچنین در دورهء بازیافت تمرین،مقدار بیشتری از آهن ذخیره شده در بدن از بافتها آزاد شده و وارد جریان خون میشود که در نتیجهء تأثیر داروی دسفرال بر آن بیشتر شده و سرانجام از بار آهن بدن بیماران کاسته میگردد؛دوم اینکه به نظر میرسد با این شدت تمرین،هیچگونه نارسایی قلبی- تنفسی،بیماران تالاسمی را تهدید نمیکند."