چکیده:
مرگ از مطالب مهم در هستیگرایی است، مسئلهای که نگرش فرد به آن در زندگی، چارچوب وجودی وی را در شاهراه زندگی تا مرگ ترسیم میکند. مرگ پیش از آنکه پدیدهای فیزیکی باشد، نوعی خودآگاهی بر وجود پایانی حتمی امّا تصادفی برای زندگی و مدیریّت زندگی بر مبنای آن است. بنابراین، مهمترین بحران وجودی انسان چگونگی برخورد با مرگ است. از این دیدگاه، فرآیند مادرشدن از بارداری تا زایمان الگویی بارز از یک دوره بحران وجودی خودآگاه در برابر مرگ و تلاش برای بقا میباشد. این مسئله ترکیبی است از خودآگاهی مادر نسبت به مرگ خود و مرگ فرزند، فرزندی که بخشی از وجود مادر در دورة بارداری است. از این رو، روان مادر در دورة بارداری همواره آبستن نبرد مفاهیم مرگ و زندگی خود و نوزاد، و در هنگام زایمان، درگیر مرگ احتمالی خود یا نوزاد میباشد. مرگ نمادین زن در بدو بارداری، ورود او به برزخ نه ماهة بارداری و آزادی او در بهشت زایمان به تعبیری فلسفی نوعی دگردیسی در احوال آدمی است، تغییری که الگویی روشن از مفهوم فلسفی وجود در قالب شخصیّت مادر به انسان عرضه میدارد. این مقاله با تبیین مبانی وجود از دیدگاه هستیگرایی به نقش مادر در تجلّی این جنبه از آفرینش میپردازد.
خلاصه ماشینی:
از این رو، روان مادر در دورة بارداری همواره آبستن نبـرد مفـاهیم مرگ و زندگی خود و نوزاد، و در هنگام زایمان ، درگیر مـرگ احتمـالی خـود یـا نوزاد می باشد.
بنابراین ، پرسشی که پیش روی هستی گرایـان قـرار دارد این است که چه معنا و مفهومی مرتبط با حقیقت محکوم به فنا بودن انسان می باشد؟ چگونـه بایـد مرگ خود را همچون رخدادی در آینده دید؟ چه ارزش هـایی در توجـه بـه مـرگ در مقابل فراموش کردن آن و ادامة زندگی وجود دارد؟ (١١٤ :١٩٥١ ,Gray).
از این جهت ، روان مادر در دورة بارداری ، علاوه بر مسائل روانی دیگر، همـواره آبسـتن نبـرد مفاهیم بقا و مرگ خود و جنین ، و در هنگام زایمان ، درگیر بقـا و مـرگ احتمـالی خـود و نوزاد است .
بر این اساس ، این مقاله با اطـلاق مبـانی وجـود و مـرگ از دیدگاه فلسفة هستی گرایی بر نقش یگانة مادر در دوران بارداری به واکاوی تلاش یـا عـدم تلاش مادر در خودسازی در برابر خطرات و مسئولیت های بارداری می پردازد، چرا که مادر تنها نمونة هوشمند خودآگاهی نسبت به مرگ لحظه ای خود و دیگری است ، مسئله ای که از معیارهای اصلی اندیشة هستی گرایی و اصالت وجودی در زندگی دنیوی به شمار می رود.
Yarcheski et al)، مـرگ جنـین در بـارداری پیشـین (١٩٩٩ ,Arsenault and Mahlangu ;١٩٩٩ ,Bennet and Brown ;٢٠٠٤ ,Armstrung)، و عوامل اضطراب زا (١٩٩٧ ,Condon and Cordincale)، در میزان دلبستگی مادر به جنین نقش دارنـد.