چکیده:
در مقالهی حاضر سعی شده است شاخصهای پذیرفتهشده برای ساخت یک برنامـهی مستند رادیویی با وضعیت موجود در برنامههای مستند شبکههای رادیویی معاونت صدا مطابقت داده شود. نتایج پژوهش نشان میدهد مستندسازی در شبکههای رادیویی معاونت صدا از اقبال زیادی برخوردار نیست و معدود مستندهایی هم که در شبکههایی چون رادیو گفتوگو و رادیو جوان تهیه و پخش شده است، کیفیت مناسبی ندارد و با برخی شاخصهای رایج مستند رادیویی منطبق نیست. بر همین اساس، با ارائهی الگویی کاربردی برای ساخت مستند، پیشنهاد شد شبکههای رادیویی معاونت صدا متناسب با ماموریت شبکه و مخاطب هدف خود به آموزش این قبیل برنامهها توجه بیشتری نشان دهند و تا حد امکان با شبکههای رادیویی مطرح خارجی ارتباط نزدیکی برقرار نمایند تا از تجربیات موفق آنان در ساخت مستندهای رادیویی استفاده شود.
خلاصه ماشینی:
بر همین اساس ، با ارائه ی الگویی کاربردی برای ساخت مستند، پیشنهاد شد شبکه های رادیویی معاونت صدا متناسب با ماموریت شبکه و مخاطب هدف خود به آموزش این قبیل برنامه ها توجه بیشتری نشان دهند و تا حد امکان با شبکه های رادیویی مطرح خارجی ارتباط نزدیکی برقرار نمایند تا از تجربیات موفق آنان در ساخت مستندهای رادیویی استفاده شود.
اغلب صاحب نظران ، مستندها را به شرح زیر دسته بندی می کنند: - مستند گزارشی که گزارش گر حاضر در صحنه به گزارش موضوع می پردازد و علاوه بر گزارش ، عناصر دیگری مانند گفتار، افکت و صدای شاهد و زنده به کار گرفته می شود - مستند محض یا روایی که راوی ، بخش های متفاوت را به هم پیوند می دهد و از طریق روایت ماجرا، شنونده را از فراموش کردن داستان و یا سر در گم شدن دور نگاه می دارد - مستند بازسازی که رخدادها و حوادث گذشته را بررسی می کند (غندالی ، ١٣٨٧: ١٢).
برخورداری از صدای محیط در برنامه های مستند «آونگ » و «دنیای نو» موضوع تعداد درصد صدای محیط داشت 2 40 صدای محیط نداشت 3 60 مجموع 5 100 صدای محیط از این ویژگی مهم برخوردار است که در فهم و درک مخاطب از صحنه های رادیویی ، فضای محل گفت وگو و اتفاقات پیرامون آن موثر باشد.