چکیده:
کرد:1)همه هزینههای مربوط به تحقیق و توسعه باید به حساب دارایی منظور شده و طی سالهای آتی مستهلک شود که منافع مورد انتظار خواهد داشت.2)همه هزینههای مربوط به تحقیق و توسعه باید در زمان وقوع هزینه شوند زیرا هیچگونه روش قابل دفاعی برای تعریف دورهای وجود ندارد که طی آن هزینهها باید بهطور منطقی و منظم مستهلک شوند.هیئت تدوین استانداردهای حسابداری مالی1 ایالاتمتحده در بیانیه شماره 2 خود رویکرد دوم را انتخاب میکند. در این مقاله سعی شده است که استانداردهای حسابداری مخارج تحقیق و توسعه کشورهای ایران، آمریکا2و بریتانیا3مقایسه و مفاهیم مرتبط با این استانداردها بیان شود.لذا بدین منظور استاندارد شماره 2 هیات تدوین استانداردهای حسابداری مالی و استاندارد حسابداری شماره 13 بریتانیا و استاندارد حسابداری شماره 7 با عنوان"حسابداری مخارج تحقیق و توسعه"مقایسه میشوند.نحوه برخورد با فعالیتهای تحقیق و توسعه،یکی از معاضلات حسابداران است.در این گونه فعالیتها این سوال پیش میآید که آیا محصول جدید یا بهبود یافته رقیب موثرتری در بازار خواهد بود؟آیا در نتیجه فعالیت تحقیق و توسعه،سود موسسه افزایش خواهد یافت؟ اصولا بحث مخارج تحقیق و توسعه زمانی مطرح میشود که شرکت تحقیقات کاربردی یا بنیادی به منظور ارائه محصول جدید یا بهبود محصول حاضر به کار میبرد تا موقعیت رقابتی خود را در بازار تقویت کند و هرگونه منافع ناشی از این فعالیتها در آینده دریافت خواهد شد.ولی در بیشتر موارد عدم اطمینان زیادی در مورد منافع آتی 2Lوجود دارد.آیا محصول جدید یا بهبود یافته رقیب موثرتری در بازار خواهد بود؟آیا در نتیجه فعالیت تحقیق و توسعه،سود مؤسسه افزایش خواهد یافت؟ طی چه مدتی از زمان، افزایش در سود مشاهده خواهد شد؟ رویههای مورد استفاده در حسابدارای مخارج تحقیق و توسعه باید یا توجه به مفاهیم بنیادی حسابداری شامل مفاهیم تعهدی و احتیاط بهکار گرفته شوند.یکی از مفاهیم،احتیاط است که براساس آن مخارج در دورهای که واقع میشوند باید به حساب هزینه منظور گردند مگر اینکه ارتباطی مطمئن و منطقی با درآمدهای دوره آتی داشته باشند.بنابراین بهطور کلی میتوان به دو صورت مخارج تحقیق و توسعه برخورد
خلاصه ماشینی:
"مخارج تحقیق و توسعه بهطور کلی یعنی مخارجی که دارای یک چند ویژگی زیر باشند: تحقیقات بنیادی(محض):فعالیتهای نظری یا تجربی که عمدتا به منظور کسب دانش فنی یا علمی جدید،بدون توجه به هدف یا کاربرد علمی خاصی انجام میشود و ارتباط خیلی کمی بین مخارج متحمل شده و منافع آتی آن وجود داشته و معمولا هنگام وقوع به حساب هزینه منظور میشوند.
مخارج توسعه باید در دوره وقوع هزینه شود،مگر در صورت وجود کلیه شرایط زیر که باید آنرا به عنوان دارایی شناسایی کرد: الف)یک پروژه مشخص شده به وضوح موجود باشد، ب)مخارج مربوط بهطور مجزا قابل تشخیص و بهگونهای اتکاپذیر قابل اندازهگیری باشند، پ)نتایج چنین پروژهای،با اطمینانی معقول،از جهات امکانپذیری فنی و قابلیت تداومنهایی تجاری در پرتو عواملی نظیر شرایط احتمالی بازار،افکار عمومی،قوانین مربوط به حمایت از مصرفکننده و قوانین محیطزیست مثبت ارزیابی شده باشد، ت)بهگونهای منطقی انتظار رود درآمدهای آتی مربوط به آن،مبالغی بیش از میزان لازم جهت بازیافت مخارج تحقیق و توسعه و مخارج تحمل شده بعدی ایجاد نماید، ث)جهت اتمام پروژه و تامین هرگونه افزایش لازم در سرمایه در گردش،منابع کافی موجود یا دسترسی به آن، بهطور معقول مورد انتظار باشد.
در استاندارد ایران و بریتانیا مخارج تحقیق به دو طبقه "تحقیق محض"و"تحقیق کاربردی"تقسیم شده است ولی در ایالات متحده تحت عنوان یک طبقه کلی"تحقیق"به شرح زیر بیان میشود: "فعالیتهای بررسی و ارزیابی به منظور کشف دانش جدید به این امید که چنین دانشی در پیشبرد خدمات،محصولات، فرآیند یا روش جدید و یا بهبود اساسی آنها مفید باشد.
باتوجه به اطلاعات اشاره شده در هیئت، دیدگاه تحلیلگران بورس و دیگر سرمایهگذاران حرفهای، هیئت پیشنهاد میکند که"ارتباط بین مخارج جاری تحقیق و توسعه منافع آتی مورد انتظار چنان مبهم است که به حسابدارایی منظور کردن هرگونه مخارج تحقیق و توسعه در ارزیابی سودآوری بالقوه موسسه مفید نمیباشد."