چکیده:
روزنامه نگاران به عنوان یکی ازدست اندرکاران بخش رسانه های مکتوب در بسیاری از جنبه های اجتماعی، فرهنگی وسیاسی کشور دارای تاثیرات عدیده ای است. بسیاری از این تاثیرات درتحقیقات زیادی مورد توجه و بررسی قرار گرفته است؛ اما نقش حساس آنان در برخی ازبخش های علمی و عملی – به ویژه در زمینه های علوم سیاسی- چنان که باید وشاید مورد توجه قرار نگرفته است. یکی از این عرصه ها، نقش روزنامه نگاران در روند امنیتی سازی در کشور است. بنابراین هدف تحقیق حاضر در ابتدا شناسایی دیدگاه کلیه روزنامه نگاران هدف و روزنامه نگاران منتسب به دو جناح سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب در خصوص روند دروازه بانی اخبار در راستای تقویت یا تهدید امنیت ملی کشور است. روش تحقیق، به صورت پیمایشی انجام شده است و جامعه آماری این تحقیق « روزنامه نگاران دولتی و خصوصی تهران» هستند که در شش روزنامه(همشهری، جمهوری، کیهان، آرمان، شرق و مردم سالاری) مشغول به فعالیت هستند. نمونه آماری نیز 180 نفر در نظر گرفته شده است و ابزار عمده ای که در این تحقیق برای سنجش متغیرها، پرسش نامه است. یافته های تحقیق نشان می دهد که روزنامه نگاران در هر دو دسته دولتی یا غیردولتی دارای آشنایی کاملا اندکی با نقش خود به عنوان بازیگری امنیتی سازی هستند و توجه چندانی به این موضوع مهم ندارند که به عنوان یکی از کارآمدترین دسته بازیگران امنیتی ساز نقش مهمی در راستای منافع کوتاه مدت و بلند مدت دارند. آنان شرط اصلی قرارگرفتن موضوعی عمومی در شمار موضوع های امنیتی را تنها اعلام از سوی منبع رسمی و سنتی آن؛ یعنی شورای عالی امنیت ملی کشور می دانند.
خلاصه ماشینی:
"در بررسی این موضوع پژوهشی ، در ابتدای امر پرسش های فراوانی فـراروی مـا قـرار دارد که به شرح زیر است : - روند امنیتی شدن یک موضوع در حوزة مسائل عمومی جامعه به چـه صـورت انجـام شده و آیا این روند جریان عکس نیزخواهد داشت ؟ - امنیتی شدن یک موضوع عمومی به چه معناست و اصـولا زمـانی کـه یـک موضـوع دراین روند قرار گرفته و در نهایت به موضوعی امنیتی – آن هم درحوزة امنیت ملـی – مبدل می شود، شاهد کدام نکات افتراق یا تشابه در آن خواهیم بود؟ -شرایط تبدیل یک موضوع عمومی به یک موضوع امنیت ملی چیست وکدام مرجع یـا مراجع می توانند چنین کنند؟ -و شاید از همه مهم تر این پرسش مطرح شود که درایـن میـان نقـش روزنامـه نگـاران کشور به عنوان نمایندگان رسانه ای کشور در این روند تا چه میـزان اسـت و آیـا ایـن دسته از اربابان ارتباط جمعی به عنوان یکی از مهم ترین طبقات نخبة کشور بـه صـورت عملی یا علمی دارای نقشی در این روند هستند یاخیر؟ اگرپاسخ آری اسـت ، آیـا خـود روزنامه نگاران این نقش را قبول دارند؟ به این منظور دربخش های ابتدایی ضمن توجه به برخی ازمفاهیم چون امنیـت یـا امنیت ملی یا روند امنیتی سازی ، به هرچه ملموس تر وشفاف ترکـردن تعریـف هـای کاربردی برخی ازاین مفاهیم خواهیم پرداخت ."