چکیده:
مقارنت رجعت با ظهور حضرت مهدی (عج) در تفکر شیعه، پیرو اراده الاهی و همسوی فلسفه بعثت نبی مکرم اسلام (ص) است؛ زیرا در رجعت از منظر شیعه، مرادحق تعالی از ارسال رسل و بعثت انبیا، به ویژه بعثت و ارسال نبی مکرم اسلام (ص) تحقق خواهد یافت. این هدف، همان اظهار و اعلای کلمه حق و ابطال و محو باطل است. رجعت علاوه بر دلایل نقلی، دارای دلایل عقلی است که امام خمینی (ره) با صراحت آن را بیان کرده است؛ علاوه بر این که رجعت در تحلیل علامه طباطبایی (ره) با ظهور و قیامت همسو بوده و ایشان این سه رخداد را مصادیق «ایام ثلاثه ظهور حق» می داند.
The coincidence of the Return with the appearance of Imam Mahdi (A.S) in the Shia thought is following the Divine Will and is consistent with the philosophy of the Prophet of Islam’s mission; because in the Return from the Shia point of view، the purpose of the Almighty God from sending the prophets and their mission، especially the Prophet Muhammad’s mission is fulfilled. This goal is the same as stating and elevating the right word and nullifying and eliminating the false word. The Return، in addition to the narrative reasons، has the rational reasons that Imam Khomeini has explicitly stated. Moreover، the Return in the analysis of Allamah Tabatabaie is consistent with the appearance and the resurrection and he considers these three events as the examples of “the three days of Right’s appearance”.
خلاصه ماشینی:
"از بیان حضرت امام نیز به روشنی برمیآید که رجعت از منظر ایشان ـ به بیانی که گذشت ـ از همین اصل، یعنی اصل علیت عالم مافوق، نسبت به مادون خود بهره میبرد؛ زیرا در ادامه مطلب پیشگفته توضیح دادهاند که در رجعت مورد نظر، نفس شریف رجعت کنندگانی مانند حضرت امامحسین( بدنی ملکی انشا میکند و این به همان معنای علیت عالم مثال نسبت به عالم طبیعت است: آنچه بر آن دلیل داریم و ضروری است اصل قضیه رجعت است؛ اما خصوصیات آن که مثلا در رجعت حسینی( بعضی را میآورند و میبندند یا این که با همان بدنی که سرش را بریدند رجعت میفرماید و یا این که بدن شریف، اجزایش را جمع کرده و روح مطهرش با آن بدن خواهد آمد؛ اینها خصوصیاتی است که بر آنها دلیل نداریم و ضروری هم نیستند.
علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار، بدین مطالب اشاره و روایاتی در این باره نقل کرده است؛ از جمله این روایت که: امام صادق( ضمن گفت وگویی درباره برخی آیات که به قیامت تفسیر شدهاند؛ فرمودند: آیاتی مانند (و یوم نحشر من کل أمة فوجا( (نمل: 33) و (حشرناهم فلم نغادر منهم أحدا( (کهف: 47) به رجعت اشاره دارند و حق این است که خداوند متعال، امتهایی را که با عذاب هلاک شدهاند؛ به دنیا بازنخواهد گرداند، بلکه گروهی را که ایمان خالص داشتند و از دنیا رفتهاند و نیز گروهی را که کفر محض داشتند و بدون عذاب الاهی از دنیا رفتهاند، باز خواهد گرداند (مجلسی، 14045: ج53، ص63)."