چکیده:
این پژوهش بر پایه نظرهای شناختی،رفتاری و زیست شیمیایی درمان اختلالهای روانی و به منظور بررسی کارآمدی درمان شناختی-رفتاری،دارو درمانی و ترکیب آنها در درمان اختلال وسواس فکری-عملی اجرا شده است.برای این منظور 16 بیمار مبتلا به اختلال وسواس شستشو(13 زن،3 مرد)به طور تصادفی در سه گروه گمارده شدند:1-درمان با تکنیکهای شناختی-رفتاری2-درمان با کلومیپرامین3-درمان ترکیبی(تکنیکهای شناختی-رفتاری و کلومیپرامین).در این پژوهش کلیه بیماران پیش از آغاز درمان،پس از 4 هفته و 8 هفته درمان ترکیبی(تکنیکهای شناختی-رفتاری و کلومیپرامین).در این پژوهش کلیه بیماران پیش از آغاز درمان،پس از 4 هفته و 8 هفته درمان با کمک پرسشنامه افسردگی بک،پرسشنامه وسواسی-اجباری یل براون،پرسشنامه وسواسی-اجباری مادزلی و فهرست اعمال وسواسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نمرههای به دست آمده از ارزیابیها در سه مرحله به کمک طرح تحلیل واریانس یک طرفه با اندازهگیریهای مکرر و آزمون t وابسته مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج نشان داد که درمان ترکیبی و درمان شناختی-رفتاری در کاهش علائم وسواسی و اضطرابی،بهبود خلق افسرده و کاهش افکار و نگرشهای ناسالم بیماران تأثیر داشته و از شدت آنها کاسته است،اما درمان با کلومیپرامین تنها سبب کاهش افسردگی بیماران شده است. درمان ترکیبی نسبت به درمان با کلومیپرامین مؤثرتر بوده اما تفاوت چشمگیری در مقایسه با درمان شناختی-رفتاری نداشته است.
خلاصه ماشینی:
"(1)- Oliver (2)- Boumgart (3)- Kirk جدول1-نتایج تحلیل واریانس یک طرفه با اندازهگیریهای مکرر از نمرههای پیش آزمون،میان آزمون و پس آزمون شاخص علائم وسواسی(مجموع نمرات کل پرسشنامه وسواسی-اجباری یلبراون، پرسشنامه وسواسی-اجباری مادزلی،فهرست اعمال وسواسی) (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 2 نشان میدهد که میانگین نمره کل شاخص علائم وسواسی در گروه درمان شناختی-رفتاری کمتر از گروه درمان با کلومیپرامین میباشد.
جدول 3-تحلیل واریانس یک طرفه با اندازهگیریهای مکرر نمرههای پیش آزمون،میان آزمون،پس آزمون شاخص اضطراب(مجموع نمره مقیاس اضطراب حالت-صفت اشپیلبرگر) (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به معنیدار بودن اثر زمان برای مشخص نمودن اثر آن در هر یک از گروهها به طور جداگانه آزمون t وابسته با استفاده از نمرههای پس آزمون و پیش آزمون مقیاس افسردگی بک اجرا شد.
در گروه درمان شناختی-رفتاری اندازه تابع t وابسته (0/05< p و /35- t )نشانگر تفاوت معنیدار نمرات پس آزمون و پیش آزمون مقیاس افسردگی بک و اثر بخشی روش درمان با کلومیپرامین در کاهش علائم افسردگی بیمار میباشد.
در گروه درمان ترکیبی اندازه تابع t وابسته(0/01< p و5/80- t )نشانگر تفاوت معنیدار نمرات پس آزمون و پیش آزمون شاخص تغییرات و اثر بخشی روش درمان ترکیبی در کاهش تحرفهای شناختی(افکار و نگرشهای ناسالم)بیمار میباشد.
جدول 5-نتایج تحلیل واریانس یک طرفه با اندازهگیریهای مکرر نمرهای پیش آزمون،میان آزمون، پس آزمون شاخص تغییرات شناختی(مجموع نمرات پرسشنامه نگرشهای ناسالم و پرسشنامه باورها) (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث دریافتهها درمان ترکیبی نسبت به روش درمان با کلومیپرامین به تنهایی در کاهش علائم وسواسی،و افکار و نگرشهای ناسالم موفقتر بوده است."