چکیده:
روزه یکی از فرایض دینی است که هر مسلمانی در ماه مبارک رمضان باید برای انجام دادن
فرامین الهی از خوردن و آشامیدن، به قصد تقرب به خداوند سبحان، خوداری کند. گرچه
بسیاری به این عبادت نگاه فردی دارند، چون افراد جامعه باید خود را ملزم نمایند تا در
ساعاتی معین از خوردن و آشامیدن دوری نمایند، ولی نگاه به این عبادت از جهت اجتماعی
م یتواند این عبادت را بیش از اینکه فردی جلوه دهد بیشتر اجتماعی نماید، چراکه جامعهٔ
مسلمان از آثار و فواید این عمل عبادی سود بسیاری می برد.و ذهن هر جست وجو گری را
به این پرسش سوق می دهد که آثار و فواید اجتماعی روزه چه می تواند باشد. مقالهٔ پیش رو
درصدد ب رشمردن بعضی از آثار و فواید اجتماعی این عمل عبادی است.
خلاصه ماشینی:
"(موسوی همدانی،1374، ج 4: 149) اجتماعی بودن احکام و آداب اسلام در فروع دین بسیار روشن است و در میان فروع دین آنچه به ذهن متبادر میشود این است که حداقل نماز و روزهٔ در حوزه فردی مطرح میباشد و کاری به حوزهٔ اجتماع ندارد؛ درحالیکه، شارع مقدس این دو واجب را هم نمیپسندد که در حوزهٔ فردی انجام شود بههمینخاطر، دستور میدهد تا جاییکه امکان دارد نمازها به جماعت و اجتماعی خوانده شود و نماد بزرگ آن «نماز جمعه» در اسلام میباشد و در روزه هم خداوند تبارکوتعالی یک ماه در سال را به آن اختصاص داده است و جامعهٔ مسلمان را امر میکند که همگی برای تقرب به خدا باید در این ماه دست از خوردن و آشامیدن بردارند و جامعهٔ اسلامی سراسر وجودش رنگ و بوی الهی بیشتری پیدا کند.
از امام حسن عسکری پرسیدند: «چرا روزه واجب شده است؟» فرمودند: «تا ثروتمند درد گرسنگی را دریابد و به فقیر توجه کند (کلینی، ج 4: 181) غیراز فرمودههای امامان معصوم دربارۀ مواسات با فقراء در ماه مبارک رمضان چینش این عمل عبادی در این ماه به گونهای است که به مواسات و کمک به فقرا تمام میشود، چراکه خود امساک از خوردن و آشامیدن و دعاهای مشهور و معروف ماه مبارک اللهم أغن کل فقیر اللهم أشبع کل جائع اللهم اکس کل عریان..."