چکیده:
هدف:برسیها نشان دادهاند که میتوان اندازه"پلک زدن چشم"را که جزئی از"بازتاب ازجا پریدن"است به وسیله محرکهای هیجانی تغییر داد.محرکهای خوشایند اندازه پلک زدن را کاهش میدهند،درحالی که محرکهای ناخوشایند باعث افزایش آن میشوند.روش:بررسی حاضر به کمک یک مجموعه از قطعه فیلمهای دو دقیقهای،در سه دسته خوشایند،ناخوشایند و خنثی به بررسی چگونگی تغییر بازتاب از جا پریدن در 22 زن و مرد 45-18 ساله پرداخت. یافتهها:یافتههای پژوهش کاهش معنیداری این بازتاب را در خلال قطعه فیلمهای خوشایند و افزایش این بازتاب را در خلال قطعه فیلمهای ناخوشایند نشان دادند.با این وجود،یکی از دو قطعه فیلم ناخوشایند که یک فیلم پزشکی درباره نمایش جزئیات عمل جراحی ناخن شست پا بود،به جای افزایش بازتاب،آن را بازداری کرد.این نکته به عنوان یک یافته علمی برای طرح این موضوع مورد بحث قرا میگیرد که تنها محرک ناخوشایندی که افزایش بازتاب از جا پریدن را تضمین میکند،محتوای ترسآور دارد.محرکهایی که جنبه چندشآور دارند،ممکن است یک نوع"کند شدگی"ادراکی و هیجانی را موجب شوند که به کاهش اندازه بازتاب بینجامد.
خلاصه ماشینی:
"کاربرد فیلم در القای هیجانهای خوشایند و ناخوشایند و تغییر بازتاب از جا پریدن دکتر حسین کاویانی* چکیده هدف:برسیها نشان دادهاند که میتوان اندازه"پلک زدن چشم"را که جزئی از"بازتاب ازجا پریدن"است به وسیله محرکهای هیجانی تغییر داد.
این قطعات به ترتیب عبارت بود از: 1-چند صحنه از وسایل معمولی خانگی،مانند مبلمان، یخچال و گاز(خنثی) 2-یک قطعه کمدی(خوشایند) 3-جراحی ناخن شست پا(ناخوشایند) 4-صحنه آرام از خیابان(خنثی) 5-یک صحنه قتل از یک فیلم سینمایی(ناخوشایند) 6-باله روی یخ(خوشایند) محرکهای شنوایی برای ایجاد بازتاب از جا پریدن همراه با صدای فیلم از راه گوشی دو طرفه ارائه میشد.
نمودار 1-میانگین درجهبندی عاطفی(1-+خطای معیار میانگین)برای 6 قطعه فیلم در دو قسمت،با محتوای خوشایند،خنثی و ناخوشایند (به تصویر صفحه مراجعه شود) (1)- repeated measures (2)- epsilon correction (3)- Greenhouse-Geisser (4)- polynomial contrast (5)- Linear (6)- quadratic اندازه بازتاب:یک اثر اصلی معنیدار برای عامل "قسمت"مشاهده شد(0/93- C ،0/001< P ،30 و 2- df و 17/67- F )اما تعامل"محتوای هیجانی x قسمت"نیز معنیدار بود(0/78- C ،0/001< P ،30 و 2- df و 4/64- F .
نمودار 2-میانگین اندازه از جا پریدن(1-+خطای معیار میانگین)برای 6 قطعه فیلم در دو قسمت،با محتوای خوشایند،خنثی و ناخوشایند (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث هدف این پژوهش،بررسی توانایی فیلم ویدیویی برای القاء هیجانها و تغییر بازتاب از جا پریدن در پاسخ به محرکهای شنیداری بود.
این بررسی نشان داد که در زمان تماشای قطعه فیلمهای خوشایند در مقایسه با قطعههای خنثی بازداری بازتاب از جا پریدن رخ میدهد،یافتهای که پیشتر بارها در ارتباط با اسلایدهای خوشایند گزارش دادهاند که اگر چه فیلمهای ناخوشایند(به ویژه جنسی)،در مقایسه با فیلمهای خنثی نتوانستند موجب بازداری از جا پریدن شوند."