چکیده:
صدق خلاف کذب است و صدّیق کسی است که راستی تمام وجودش را فراگرفته و افکارش،
اقوالش، اعمالش و تمام حیاتش انعکاس آن است. صدّیق در قرآن کریم و روایات جایگاه والا و رفعت
مقام دارد، دانشمندان فریقین سعی کرده اند مصداق صدیق را خلیفه و امام معرفی کنند. مثلا فخررازی در
تفسیر کبیرش، آیات را دال برامامت ابوبکر می داند. مصداق این وصف در قرآن مجید؛ حضرت
ابراهیم(علیه السّلام) حضرت یونس(علیه السّلام) حضرت یوسف(علیه السّلام) و حضرت مریم(علیها
السّلام) هستند. اینان قهرمان توحید، پایه گذار علوم و تمدن بشری، سمبل پاکدامنی و ملکات حسنه
هستند. با بررسی مصداق های صدیق در آیات و تحلیل آنها آگاهی ها افزوده شده، نقشه شوم دشمنان در
تفرقه افکنی بین مسلمین خنثی می شود، این کوتاه سخن بیان می کند اطلاق واژه صدیق بر غیر
امیرالمومنین(علیه السّلام) امری نادرست و مخالف با روش آیات قرآن میباشد و با سیره نبوی نیز منافات دارد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به صفاتی که برای صدیقین از بیان مفسران توضیح داده شد برمیآید که «هر مؤمنی صدیق نیست، زیرا صدیق به کسی گفته میشود که بسیار تصدیق کند، هرگاه ثابت شود که تصدیق علی (علیه السلام)، در میان امت کاملترین است، پس باید حضرت (علیه السلام)، برترین آنها باشد، به ویژه آنکه او برترین شخص است در میان صدیقان امت انبیا و برترین، امام است، ولی جماعت، این نام را به سرقت بردند و آن را به ابوبکر نسبت دادند و او را صدیق نامیدند و چون خدای این را از ایشان بدانست دلیلی روشن بر دروغ آنها پیش آورد و این همان است که وصفی از وصف شهدا را همراه این ویژگی ساخت.
(ابن اثیر جزری ، 1367 ش، ج4، ص146) این حدیث در صورتی که سند صحیح داشته باشد، از لحاظ متن مشکل دارد، زیرا براساس سخنی که خود فخررازی چند سطر دیگر در همین جا مینویسد؛ حضرت علی (علیه السلام) قبلا ایمان آورده بوده است، اگر حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم ) اسلام را به ایشان عرضه نکرده باشد، پس چگونه او ایمان آورده است؟ در حدیثی که در کتب اهل سنت نیز موجود است از قول حضرت علی (علیه السلام) نقل شده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) روز دوشنبه مبعوث شد و من روز سه شنبهاش اسلام آوردم."