چکیده:
ایران هراسی پدیدهای چند بعدی است که در پیوندی عمیق با موضوعات سیاسی و امنیتی قرار گرفته است. با این وجود نمیتوان با تقلیل آن به این ابعاد از ریشههای تاریخی، فرهنگی و حتی سیاسی و بینالمللی آن غافل شد. این امر بیش از هر جای دیگر، در مورد جریان ایران هراسانهای که در جهان عرب در حال وقوع است، صادق است. از این جهت پژوهش حاضر با تکیه بر این پرسش که ریشههای ایران هراسی در افکار عمومی جهان عرب چیست، به ارائه مجموعهای از راهکارها برای برون رفت از این شرایط میپردازد. این فرضیه در پژوهش حاضر به آزمون گذارده شده که ایران هراسی در جهان عرب نه تنها ریشه تاریخی و فرهنگی دارد، بلکه تحولات سیاسی اخیر در منطقه در تشدید آن موثر است و برای عبور از شرایط جاری نیاز به ارائه یک استراتژی منسجم برای بازیابی تصویر ایران در جهان عرب وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
با این وجود از نظر تاریخی میتوان پروژه ایران هراسی غرب و به ویژه در ایالات متحده آمریکا را در قالب سه جریان مورد بررسی قرار داد: • جریان اول : پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا سال ١٩٨٨ از سال ١٩٧٩ ایالات متحده کوشیده تا نفوذ و قدرت ایران را در غرب آسـیا و منطقـه خلیج فارس با تشویق دولت هـای عربـی بـرای تعقیـب سیاسـت ضـد ایرانـی محـدود کنـد (٧ :٢٠١٢ ,Nuruzzaman).
به زعم بسیاری از نخبگان سیاسی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس ، ایـران در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در صدد صدور افکار انقلابی در منطقه بـر آمـده ، از جنبش های سیاسی اسلام گرا حمایت و آنان را علیه حاکمیت های مطلقه تحریک کـرده و اکنون نیز برای گسترش نفوذ خود در عراق ، یمن ، بحرین و سوریه میکوشد.
ایـن در حـالی اسـت کـه سیاست خارجی ایران از دید اعراب در راستای صدور انقلاب (توسعه و بسط نفـوذ ایـران در کل منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا) بر چندین اصل مبتنی است از جمله : - حمایت از بعضی گروه های فلسطینی برای کسب عواطف عربی ـ اسـلامی و سـرپوش نهادن بر اهداف واقعی خود؛ - بهره کشی از اقلیت های شیعه در کشورهای عربی و تحریک آنها؛ - دشمنی با آمریکا و رژیم صهیونیستی و شعار دادن علیه آنها؛ و - ارائه کمک های مادی و نظامی به برخی از کشورهای ضعیف عربـی و آفریقـایی بـه منظور نفوذ در آنها.