چکیده:
مقدمه: یکی از موضوعاتی که این روزها توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده، عوامل موثر بر فرایند شمارش است که از میان این عوامل میتوان به ویژگی های دیداری اشاره کرد. هدف این پژوهش بررسی اثر چیدمان بر سرعت شمارش است.
روش: از 37 آزمودنی بهنجار (18تا30 ساله) خواسته شد تا تعداد نقاط موجود در اسلایدهایی را که به آنها نشان داده می شود بشمارند .سپس زمان واکنش آنها ثبت شد. نقاط در سه چیدمان مختلف و در دسته های هشت تا 12 تایی ارائه شدند. تفاوت این چیدمان ها در شبکه ها و خطوطی بود که افراد بین نقاط تصور می کردند.
یافته ها: نتایج حاکی از اثر هر دو عامل چیدمان و بزرگی دسته ها بر سرعت شمارش بود (0.001>p )؛ به این صورت که بی نظمی و ابهام در شبکه های بین اجزا باعث کاهش سرعت شمارش می شد و در این میان فقط اندازهی دسته ها در میزان خطای شمارش موثر بود (0.001> p).
نتیجه گیری: از آنجا که تصور خطوط بین اجزا به تسهیل گروه بندی و در نتیجه شماریابی می انجامد، نقش تعیین کنندهای در سرعت شمارش دارد و هر چه استراتژی های ممکن برای گروه بندی در چیدمان ها متنوع تر باشد، سرعت شمارش کمتر خواهد شد. از سوی دیگر صحت شمارش صرفا« متاثر از اندازهی مجموعه است و چیدمان ضامن درستی پاسخ نیست.
خلاصه ماشینی:
"مقدمه: کلیدواژهها: شمارش، چیدمان، لبههای کانیسا، شماریابی، گروهبندی Abstract Introduction: To find principal factors which affect the development of enumeration, many recent researches have investigated the effect of visual characteristics on counting process.
بر اساس نتایج آزمون مقایسهای<FootNote No="150" Text="Pairwise comparison"/> ، این تفاوت ناشی از اختلاف زیاد شیب تغییرات بین چیدمان مربعی با دو چیدمان دیگر است (شکل 6)؛ بدین معنا که تغییر سرعت شمارش در چیدمانهای مربعی کمتر تحت تأثیر اندازه<FootNote No="151" Text="Set size effect"/> قرار دارد.
به این منظور از سه چیدمان مختلف استفاده شد: چیدمان مربعی که با ثباتترین الگوی کانیسا را شامل میشد (32)؛ چیدمان ششگوش که طبق مشاهدات کابووی، برای تصور لبههای کانیسا در آن استراتژیهای متعددی وجود دارد و از این حیث مبهمترین چیدمان ممکن معرفی شده است و چیدمان سوم که برای بررسی تأثیر بینظمی بر فرایند شمارش در نظر گرفته شد، فاقد هر گونه استراتژی خاص برای گروهبندی و تشکیل لبههای کانیسا بود.
اگرچه نتایج تحلیل شیب حاکی از این بود که افزایش حجم دستهها کمترین تغییرات سرعت شمارش را در چیدمان مربعی به دنبال دارد، اما رابطهی بین سرعت واکنش و حجم دسته در چیدمان مربعی نیز همچنان یک رابطهی خطی است و این یافتهی پژوهش با ایدهی برخی محققان مبنی بر عدم پیروی شمارش توام با گروهبندی از قانون اثر اندازه ، همخوانی ندارد (21،22).
در مجموع میتوان گفت، یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که در فرایند شمارش، گروهبندی و شماریابی منحصرا&quot; تحت تأثیر اصل مجاورت گشتالت ایجاد نمیشوند، بلکه پدیدهی لبههای کانیسا و تشکیل خطوط ذهنی بین اجزای مجموعه نیز خود به دستهبندی اجزا میانجامد و بزرگسالان از این اصول برای شمارش دستهها بهره میبرند."