چکیده:
کیفیت زندگی یا کیفیت زیست، مفهومی پویا و چندبعدی است که ناظر بر همه جنبههای عینی و غیرعینی زندگی است. از نخستین روزگار تاریخ تا به امروز، ابناء بشر همواره در تکاپوی ساختن زندگی متعالی و مطلوب خود بودهاند. گذار از گیرودار تاریخ و زمان، تا به امروز، این بوده است که چگونه میتوان زندگی مطلوب و آرمانی ساخت و آیا اساسا راهی برای کشف و شناسایی آن وجود دارد؟! نکته درخور تامل در بررسی کیفیت زندگی این است که احساس رضایتمندی یا خوشبختی و نمود عینی آن به شکل توسعه گسترده و همهجانبه باید وجود داشته باشد. بهعبارتی، توسعه و کیفیت مطلوب باید قابل دیدن، قابل اندازهگیری و قابل قیاس باشد.آنچه در این مقاله به آن پرداخته میشود، شناخت دقیق مفهوم کیفیت زندگی و سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از این مقوله در محلات شهر کامیاران است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفیتحلیلی است. روش گردآوری دادهها ابتدا بهصورت کتابخانهای و اسنادی بود و بعد از طراحی پرسشنامه و محاسبه جامعه آماری از طریق فرمول کوکران، 381 پرسشنامه پیشبینی و از طریق پیمایشی تکمیل شد. سپس در فرایند تحلیل از تکنیک وایکور بهمنظور تعیین سلسلهمراتب کیفیت زندگی محلات استفاده شده است. نتایج نشان میدهد بین ابعاد مطالعهشده، بعد اجتماعی با گویه بافت اجتماعی منسجم و ریشهدار دارای بیشترین اهمیت است و محلات پیرمحمد 1 و پیرمحمد 2، بهترتیب با مقادیر 06212/ 0=1Qو 08303/ 0=2Q،از محلات مرکزی شهر، بهعنوان برترین محلات انتخاب شدند. بدیهی است در انتخاب این محلات، عواملی همچون مرکز ثقل توسعه شهر، دسترسی آسان، تمرکز فعالیتهای اقتصادی، وجود بازار، بافت سنتی و تاریخی، دسترسی و برخورداری از اماکن مذهبی، توپوگرافی و وجود مناظر دیدنی و مشرف به شهر و سرمایه اجتماعی مناسب دخیل بودهاند. محله شهرک بعثت با فازهای3،2،1، علیرغم برخورداری در ابعاد اقتصادی و کالبدی، در مرتبه آخر رضایتمندی قرار گرفتند.