چکیده:
در آغاز سده ششم پیش از میلاد، مادها و بابلی ها در یکی از بزرگ ترین جنگ های باستانی، به فرمانروایی ستمگرانه آشوریان در شرق نزدیک پایان دادند. بابلی ها در جنوب میانرودان، پیش از هم پیمانی با مادهای نیرومند در غرب ایران، بارها دوشادوش سپاهیان ایلامی با فرمانروایان آشوری جنگیدند، اما همه کوشش های آنها بیهوده بود. با نابودی ایلام به دست آشوربانیپال (669-627پ. م.)، آخرین پادشاه بزرگ آشور، بابلی ها ناگزیر شدند برای رهایی از یوغ بندگی آشور، از مادها کمک گیرند. مادها خود در اندیشه نابودی آشوریان بودند و حتی پیش از پیوند با بابلی ها، در سال 614پ. م. شهر آشور، پایتخت کهن و مقدس امپراتوری آشور را گشودند. در ویرانه های شهر آشور، هووخشتره (625-585پ. م.)، پادشاه مادها و نبوپلسر (625-605پ. م.) پادشاه بابل برای جنگ با پادشاه آشور و گشودن دیگر شهرها، هم پیمان شدند. در میانه سال های 614 تا 609پ. م. امپراتوری آشور برای همیشه نابود شد و مرده ریگ آشوریان به چنگ مادها و بابلی ها افتاد. با وجود این، چندی پس از تاراج آشور، پیوند دوستانه مادها و بابلی ها تیره شد و بسیاری از مردم چشم به راه یورش مادها به بابل بودند، اما پیش از این که جنگاوران مادی و بابلی با همدیگر بجنگند، پارس ها به فرماندهی کوروش بزرگ، ماد و بابل و دیگر سرزمین های شرق نزدیک را فرمانبردار خویش ساختند. در این پژوهش، به زمینه های هم پیمانی مادها و بابلی ها و نابودی امپراتوری آشور و سپس چگونگی روابط ماد و بابل در سال های پس از سقوط آشور تا خیزش کوروش بزرگ (559-530پ. م.) خواهیم پرداخت.
At the beginning of the 6th century B.C. the Medes and the Babylonians waged one of the greatest wars of ancient history to put an end to the cruel tyrannical rule of the Assyrians in the Near East. As the last great Assyrian king، Ashurbanipal، destroyed Elam، the Babylonians had to resort to the Medes in order to escape capitulation to the Assyrians. As for the Medes، they had long mulled the idea of annihilating the Assyrians; long before their pact with the Babylonians، they conquered the city of Assyria، the ancient capital of the Assyrian empire، in 614 B.C. It was in the ruins of Assyria where the Medes king Cyaxares and the Babylonian king Nabopolassar entered into a pact to unite in the battle against the Assyrian king and conquer other cities. In the midst of the years 609-614 B.C. the Assyrian empire collapsed and their land was subjugated by the Medes and the Babylonians. This alliance، however، proved to be short-lived and after the loot of Assyria the Medes-Babylonians relations deteriorated and a Medes invasion of Babylon was much expected. However، before the Medes and the Babylonians could muster their might in a battle against each other، the Persian under Cyrus the Great subjugated the Medes and Babylonians and other territories to the east. The current article seeks to put the Medes-Babylonians pact in its proper context and study the fall of the Assyrian empire and analyze the relations between the Medes and the Babylonians in the wake of the Assyrian fall until the rise of Cyrus the Great (530-559 B.C.) .
خلاصه ماشینی:
"در این دوره ، مادها در دهکده ها و دژهای کوچک خـود پراکنـده بودنـد و تـوان رویارویی با نیروی سازمان یافتۀ سپاهیان ورزیدة آشـوری را نداشـتند (دیـاکونف ، ١٣٧١: ١٦٢-١٤٩؛ همان ، ١٣٩٥: ٦٢-٢٤؛ ملکزاده ، ١٣٧٦: ١٧٧؛ ١٠٢-٧١ :١٩٩١ ,Grayson)، اما مادهای بخش های شرقی سرزمین ماد، در آن سوی کوه الونـد کـه آشـوریان آنهـا را "مادهای نیرومند" و "مادهای دوردست " خوانده اند، از سلطۀ سیاسی و نظامی آشور بـه دور بودند (ملکزاده ،١٣٧٦: ١٧٧-١٧٦).
کتسیاس ، پزشک و تاریخ نویس یونـانی دورة هخامنشیان ، در کتاب خود پرسیکا، گزارش می دهد که مادها و بـابلی هـا بـا هـم پیمـانی پارس ها و عرب ها، پس از سه نبرد بزرگ با آشوریان که در نینـوا محاصـره شـده بودنـد، شهر را گشودند و در این میانه سارداناپالوس ،آخرین پادشاه آشوریان کـاخ شـاهانه اش را به آتش کشید و خود را درون شعله های آن افکند (کتسـیاس ، ١٣٩٠: ١٦٥-١٦٢).
یــک رویدادنامۀ بابلی گزارش می دهد که در سال شانزدهم پادشـاهی نبوپلسـر، پادشـاه بابـل ، سپاه خود را گرد آورد و مادها به کمک بابل برخاستند و آنها سپاهیان خـود را یکپارچـه ساختند و به سوی حران و جنگ با آشور ـ اوبلیط پادشاه آشـور پـیش تاختنـد.
البتـه خـود بـابلی هـا نیـز از برتـری و نیرومندی مادها آگاه بودند و هم ازاین رو، پادشاه نیرومندی چون نبوکدنصر دوم از ترس مادها، دیوار ماد را ساخت و نبونیـد تـا خیـزش کـوروش بـزرگ ، بنیانگـذار شاهنشـاهی هخامنشیان و جنگ با آستواگس ، در آرزوی گرفتن شهر حران بود که از سال ٦٠٩پ ."