چکیده:
اعجاز علمی قرآن آن است که نکته علمی که در موردش ادعای اعجاز شده، به روشنی از آیه فهمیده شود و دال بر رازگویی علمی باشد؛ یعنی از اخبار غیبی بوده و در زمان نزول قرآن، آن مسئله مطرح نبوده و بعدها کشف شود. دکتر محمد طاهر القادری از علمای برجسته اهل سنت پاکستان در آثار خویش به تفسیر علمی آیات قرآن پرداخته است. از دیدگاه ایشان نظرات قرآن با علم روز، هماهنگ و جامعیت قرآن در همه زمینه هاست؛ لذا تمام علوم و فنون در قرآن وجود دارد. در نوشتار حاضر بعد از بررسی دیدگاه ایشان در تفسیر علمی، یازده مورد از تفاسیر علمی ایشان در حوزه علوم طبیعی بررسی و نقد شده است. با توجه به شرایط اعجاز علمی، موارد صحیحی که ایشان در ارتباط مطالب علمی قرآن بیان کرده اند، بحث حرکات خورشید است و مطالب ایشان پیرامون با انفجار بزرگ، مراحل شش گانه خلقت، گسترش جهان، آسمان های هفت گانه، تاریک شدن ستارگان و نور ماه، از شگفتی های علمی قرآن می باشند. مطالب مربوط به سیاه چاله، سیاره، سفر به ماه، بیضوی شکل بودن زمین، از موارد غیرصحیح در دیدگاه ایشان که تطبیق و تحمیل نظریات علمی بر قرآن می باشد.
خلاصه ماشینی:
بررسي با توجه به آیات قرآن، خداوند مجموعه زمين و آسمان را در شش دوران متوالي آفريده است، هر چند اين دورانها گاهي به ميليونها يا ميلياردها سال بالغ شده است و علم امروز هيچگونه مطلبي را كه مخالف اين موضوع باشد بيان نكرده است؛ مراحل آفرينش جهان، به طور اجمال، قبل از نزول قرآن در کتابهايي مانند تورات (کتاب مقدس، سفر تکوين، فصل اول و دوم) نيز مطرح بود و مردم جزيرةالعرب که با يهوديان رابطه داشتند، به طور طبيعي، از آن مطلع بودند.
با توجه به مطالبی که بیان شد، میتوان گفت: تمام كرات و سياراتي را كه ميبينيم، همه جزء آسمان اول است و شش عالم ديگر وجود دارد كه از دسترس ديد ما و ابزارهاي علمي امروز بيرون است؛ چه قرآن اين باره میفرماید: (وَزَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ( (فصلت / 12)؛ «ما آسمان پايين را با چراغهای ستارگان زينت داديم».
از اين آيات استفاده ميشود كه همه آنچه را ما ميبينيم و جهان ستارگان را تشكيل ميدهد همه جزء آسمان اول است، و در ماوراي آن شش آسمان ديگر وجود دارد كه ما در حال حاضر اطلاع دقيقي از جزئيات آن نداريم و ممكن است علوم از روي آن در آينده پرده بردارد (مکارم شیرازی، تفسير نمونه، 1373: 1/ 168).
نظريه ساکن بودن خورشيد و حرکت زمين به دور آن را طرح نموده خداوند حرکت خورشید را در قرآن بيان کرده است (طاهر القادری، اسلام اور جدید سائنس (اسلام و علم جدید)، 2001: 287): (وَ الشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذلِکَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ( (یس/ 38)؛ «و خورشيد (نيز براي آنها آيتي است) که پيوسته به سوي قرارگاهش در حرکت است.