چکیده:
کاربری اراضی پدیده پویایی است که تغییرات زمانی و مکانی آن ناشی از فشارهای انسانی و توسعه است. آگاهی از نحوه استفاده از تغییرات کاربری و بررسی علل و عوامل آنها در چند دوره زمانی می تواند بسیار موردتوجه برنامه ریزان و مدیران شهری قرار گیرد. هدف تحقیق حاضر بررسی و پیشبینی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از داده های ماهوارهای چندزمانه شهر شاندیز طی سالهای 1379 -1394است. در دهههای اخیر تغییرات شدید کاربری اراضی و پوشش زمین در شهر گردشگری شاندیز که در 35کیلومتری
غرب کلان شهر مشهد در دامنه های بینالود قرار دارد، با پیامدهای مهمی مانند تخریب منابع طبیعی، آلودگی های زیست محیطی و رشد نامناسب شهر همراه بوده است. روش تحقیق در این پژوهش با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست در بازة زمانی1379 - 1394 می باشد که مساحت کاربری ها با الگوریتم حداکثر مشابهت، روش نظارتشده و مدل زنجیره مارکوف و پیشبینی مساحت کاربری ها براساس مدل CAمارکوف در افق 1400مشخص شد. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که در طی سالهای 1388، 1379و 1394 مساحت کاربری های محدوده های ساخته شده اراضی بایر بهشدت افزایش یافته و از مساحت کاربری های باغ ها و زمین های کشاورزی و مراتع کاسته شده است و مساحت کاربری ها در افق 1400به نسبت سال 1394نیز به همین گونه است. به طوری مساحت باغها و زمینهای کشاورزی ،(%63)محدوده های ساخته شده ) ،(%126اراضی بایر ) (%97) و مراتع (%96) تغییر خواهد کرد. اگر روند
ساخت وسازهای نامناسب و غیرقانونی و دستاندازی و تخریب باغها و مزارع و زمین های کشاورزی همچنان ادامه یابد، شاهد تغییرات کاربری به سمت ناپایداری محیط و ایجاد مشکل در توسعه هماهنگ و پایدار و تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی در این شهر گردشگری بیش ازپیش خواهیم بود.