چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی براساس ناگویی خلقی، هیجانات منفی و عزتنفس در دانشجویان انجام شده است. در این راستا گروهی مشتمل بر 407 دانشجو از میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و چهار مقیاس فرسودگی تحصیلی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، ناگویی خلقی، و عزتنفس را تکمیل کردند. یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که عزتنفس تمام ابعاد فرسودگی تحصیلی را به طور منفی پیشبینی میکند. به علاوه ناگویی خلقی، بدبینی تحصیلی و خستگی تحصیلی را به طور مثبت پیشبینی میکند. هم چنین نتایج نشان داد که هیجانهای منفی (افسردگی، استرس و اضطراب)، ابعاد فرسودگی تحصیلی را پیشبینی نمیکنند. نتیجهگیری: یافته های این پژوهش مؤید نقش عزتنفس و ناگویی خلقی در فرسودگی تحصیلی است. از آنجا که فرسودگی تحصیلی مانعی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان است، لازم است دستاندرکاران امر آموزش، برنامه های پیشگیرانهای را در زمینه کاهش اثرات منفی متغیرهای یاد شده تدوین و اجرا کنند. هدف: پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی براساس ناگویی خلقی، هیجانات منفی و عزتنفس در دانشجویان انجام شده است. در این راستا گروهی مشتمل بر 407 دانشجو از میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و چهار مقیاس فرسودگی تحصیلی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، ناگویی خلقی، و عزتنفس را تکمیل کردند. یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که عزتنفس تمام ابعاد فرسودگی تحصیلی را به طور منفی پیشبینی میکند. به علاوه ناگویی خلقی، بدبینی تحصیلی و خستگی تحصیلی را به طور مثبت پیشبینی میکند. هم چنین نتایج نشان داد که هیجانهای منفی (افسردگی، استرس و اضطراب)، ابعاد فرسودگی تحصیلی را پیشبینی نمیکنند. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش مؤید نقش عزتنفس و ناگویی خلقی در فرسودگی تحصیلی است. از آنجا که فرسودگی تحصیلی مانعی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان است، لازم است دستاندرکاران امر آموزش، برنامههای پیشگیرانهای را در زمینه کاهش اثرات منفی متغیرهای یاد شده تدوین و اجرا کنند.
Purpose: The present research was aimed to investigate predicting academic burnout based on alexithymia، negative emotions and self-esteem in university students. For this purpose، participants who were a group of 407 students of Kerman Islamic Azad University and were selected via multi-stage cluster sampling method; completed four scales including academic burnout، mental severity (negative emotions: depression، anxiety، and stress)، alexithymia and self-esteem.
Findings: Results of regression analysis showed that self-esteem negatively predicts all of academic burnout dimensions. Alexithymia، stress and self-esteem، positively predict academic apathy. In addition، alexithymia positively predict academic exhaustion and academic apathy. The results also showed that the anxiety does not significantly predict dimensions of academic burnout.
Conclusion: findings indicate the role of self-esteem، alexithymia، stress and depression in academic burnout. As this phenomenon is an obstacle in the academic improvement pathway، it is necessary for educators to develop and apply special programs for preventing academic burnout while considering above mentioned variables.