چکیده:
مشارکت در تعریف کلی، شرکت فعالانة انسانها در حیات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و بهطور کلی تمام ابعاد زندگی جوامع انسانی میباشد که در چند سال اخیر بهعنوان مهمترین رویکرد مدیریتی مطرح شده است. رویکرد مشارکتی هم بهعنوان مبنای تصمیمسازی و هم بهعنوان شیوهای برای دستیابی به فعالیت و همکاری مشترک در روند بهسازی زندگی فردی و جمعی، یکی از مهمترین لوازم جامع مدنی و برنامهریزی دموکراتیک محسوب میشود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل مشارکت شهروندان در طرحها و پروژههای عمرانی در شهر پلدختر میباشد که بهصورت توصیفی و تحلیلی و پیمایشی انجام شده است. جامعة آماری مورد مطالعه در این پژوهش، منطقه پلدختر میباشد که به سه ناحیة (کوی شهرداری، پاسداران و بسیجیان) تقسیم شده است. بهمنظور مطالعه و سنجش متغیّرها، پرسشنامة خانوار تهیه شد و برای سنجش دادهها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که میزان آن برابر با 85 درصد بهدست آمد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 200 خانوار شهری تعیین شد که بهنسبت جمعیت آنان، سهم هریک از نواحی مشخص شد و پرسشنامه بهصورت تصادفی ساده- سیستماتیک بین آنها توزیع شد. اطلاعات مستخرج از پرسشنامه با استفاده از آزمونهای مختلف، در محیط نرمافزاری SPPS مورد تجزیهوتحلیل و سنجش قرار گرفتهاند. یافتههای بهدست آمده از آزمون F و کروسکال والیس و تحلیلهای همبستگی نشان میدهند که بین میزان مشارکت شهروندان با پایگاه اقتصادی و شاخصهای اجتماعی با سطح اطمینان 99 درصد، رابطة معنیداری وجود دارند و همچنین، میزان مشارکت در محلههای مختلف بر مبنای شرایط و ویژگیهای اجتماعی و فرهنگی متفاوت است. بهعبارت دیگر، تفاوت زیادی در میزان مشارکت شهروندان نواحی مورد مطالعه وجود دارد که علت آن را میتوان در میزان تعلقخاطر به مکان، میزان ارائة خدمات از سوی مدیرانو مسئولان شهری و میزان رضایت از محل زندگی جستجو کرد.
1- این مقاله مستخرج از پایاننامة کارشناسی ارشد است.