چکیده:
هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه مدلی برای تابآوری شغلی معلمان بر اساس سبک مقابلهای با نقش واسطهای باورهای مذهبی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس عادی استان مازندران که در سال تحصیلی 1393-1394 در مدارس اشتغال داشتند را شامل شد که از بین آنان 200 معلم مدارس عادی با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه تابآوری شغلی معلمان آموزش ویژه (سوتومایور، 2012)، پرسشنامه مقابله با موقعیت استرسزا (اندلر و پارکر،1990) و پرسشنامه دینداری نسخه ۱۵ (هوبر و هوبر، ۲۰۱۲) به کارگرفته شد. یافتههای پژوهش نشان داد سبک مقابله مسالهمدار به صورت مثبت و سبک مقابلهای هیجانی به صورت منفی بر تابآوری شغلی معلمان موثر بوده است و بین باور مذهبی (ابعاد شناختی، عقیدتی و اعمال عمومی) و تابآوری ارتباط مثبت و معنادار بوده، همچنین تمام ابعاد باور مذهبی با سبک مقابلهای (مسالهمدار) رابطه مثبت و معنادار داشته است: همچنین یافته نشان میدهد که باورهای مذهبی توانسته است نقش واسطهای بین سبک مقابلهای و تابآوری ایفا کند. در نتیجه براساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان با آموزش سبک مناسب مقابله با استرس و ایجاد باور مذهبی قویتر، آگاهی بیشتری به معلمان داده تا این روند بر تابآوری آنها و نهایتا بر بهزیستی آنان و بالطبع دانشآموزان آنها اثر مطلوبی بجا بگذارد.
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش محققان نشان داد باورهای مذهبی و جهت گیری مذهبی درونی به عنوان عامل مؤثر در تاب آوری شناخته شده (زاهد بابلان ، رضایی جمالویی و حرفتی سبحانی ، ١٣٩٠؛ حسین چاری و محمدی ، ١٣٩٠؛ جوکار و هاشمی ، ١٣٩٠؛ حسینی قمی و سلیمی بجستانی ، ١٣٩٠؛ حمید، بابامیری و دهقانی ، ١٣٩١؛ گرائیلی و راستی ،١٣٩٢؛ سلیمانی خشاب ، لطیفیان ، مرادی و دهقانی زاده ، ١٣٩٢؛ عسکریان ، اصغری و حسن زاده ، ١٣٩٢؛ کاویانی ، حمید و عنایتی ، ١٣٩٣؛ جمشیدی سولکو، عرب مقدم و درخواه ، ١٣٩٣؛ ملتفت و ساداتی ،١٣٩٣؛ استنفورد، ٢٠٠١؛ بال ١، ٢٠٠٣؛ یاتس ، پلفری و اسمیت ٢، ٢٠٠٨؛ مکنزی ، ٢٠١٢؛ مور، ٢٠١٣).
معلمانی که به این باور دست یافتند که معلمی شغلی انبیاست ، برای حل مشکل خود به آموزه های دینی مراجعه می کنند که به فرموده استاد مطهری ، با توجه به آموزه هایی که از قرآن و روایات به دست آمده تأثیر دین در زندگی فردی و اجتماعی نمود پیدا می کند بدین صورت که فرد دیندار نسبت به انسان و جهان هستی خوشبین می شود و مسیر زندگی را با سلامت و سعادت طی می کند، به دنیای مادی دل نمی بندد، در زندگی هدفمند بوده و با دیگران روابط اجتماعی برقرار می کند؛ که در نتیجه افراد دارای باور مذهبی قوی "مشکلات خود را بیش از حد بزرگ نمی بینند، سعی می کند موقعیت را درک کنند و خواسته هایشان را با شرایط موجود هماهنگ کنند" (به کار بردن سبک مقابله ای مسأله مدار) و ایمان دارند که زندگی پرمعنا است و روابطی متقابل همراه با همدلی با مدیران ، همکاران ، معلمان ، والدین و دانش آموزان که به اعتقاد جردن ٣ (به نقل از کورنو٤، ٢٠٠٩) هسته اصلی تاب آوری است ، برقرار می کنند.