چکیده:
گسترش سریع شهرنشینی و جمعیت شهرنشین، نیاز به جابه جایی و تقاضـا بـرای سـفر را روز بـه روز افزایش داده و طولانی شدن زمان سفرها، منجر به افزایش سهم شیوه های سفر شخصـی (اتومبیل)، افـزایش ترافیـک، آلودگی صوتی و هوای ناشی از سیستم حمل و نقل شده اسـت. اسـتفاده گسـترده از اتومبیـل در شهرها، اغلب انعکاس افزایش نیاز به سفر و متوسط مسافت آن در نتیجـه رشـد افقـی و گسـترده شـهرها و به هم خوردن نظم ساختار و فرم کالبدی فضایی شهر و پراکنش فضایی فعالیت هاست. از این رو، تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر مولفه های فرم شهری بر شیوه سفر شهروندان در شهر ساری و شناخت الگوهای غالب سفر انجام گردیده است. در این پژوهش، نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای و روش آن پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش 6 محله از محلات شهر ساری است که 300 نفر از این افراد با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و شاخص های اختلاط کاربری، اتصال و تراکم در سه نوع فرم فشرده، نیمه فشرده و گسترده مورد بررسی قرار گرفتند. این پژوهش پس از واکاوی شواهد اذعان دارد که متغیر های موجود فرم شهری عاملی موثر در انتخاب شیوه سفر شهروندان در شهر ساری است. یافته های تحقیق نشان می دهد که شاخص «تراکم» در فرم فشرده بیشترین تاثیرگذاری را بر شیوه سفر به محل کار دارد (EXP(B):5.533). همچنین، شاخص «اتصال» نیز در فرم نیمه فشرده و گسترده به ترتیب با مقادیر (EXP(B):5.324) و (EXP(B):5.130) ییشترین تاثیرگذاری را در استفاده از حمل و نقل عمومی برای رفتن به محل کار داشته است.
خلاصه ماشینی:
"شیوه سفر شهروندان به محل کار به تفکیک فرم شهری در شهر ساری رجوع شود به تصویر صفحه بنابراین بررسی دادههای جدول فوق نشان میدهد که در محلاتی که فرم آنها فشرده است، افراد برای سفر به مراکز اشتغال، شیوه سفر حمل و نقل عمومی را برمیگزینند و در فرم شهری نیمه فشرده و گسترده اتومبیل شخصی بیشترین درصد را به خود اختصاص داده است و هرچه شهر گستردهتر میشود استفاده از وسیله نقلیه شخصی بیشتر میشود.
مقایسه احتمال انتخاب شیوه های مختلف سفر به محل کار در فرم "نیمه فشرده" توسط شهروندان براساس تاثیر متغیرهای مختلف رجوع شود به تصویر صفحه رجوع شود به تصویر صفحه مأخذ: یافتههای میدانی و محاسبات نگارندگان در فرم نیمه فشرده، در شیوه سفر به صورت پیاده و دوچرخه ، شاخص اختلاط کاربری تأثیر 31 درصدی و قوی دارد یعنی اگر اختلاط کاربریها افزایش یابد میزان استفاده از پیادهروی و دوچرخهسواری بیشتر میگردد که احتمال آن 31 درصد است.
مقایسه احتمال انتخاب شیوههای مختلف سفر به محل کار در «فرم پراکنده» توسط شهروندان براساس تأثیر متغیرهای مختلف رجوع شود به تصویر صفحه مأخذ: یافتههای میدانی و محاسبات نگارندگان همچنین براساس یافتههای جدول فوق، در فرم شهری پراکنده، در تحلیل شاخصهای اختلاط کاربری و تراکم، احتمال افزایش شیوه سفر به صورت پیاده و دوچرخه معنیدار نبوده است."