چکیده:
شب قدر در فرهنگ قرآن کریم و روایات از جایگاه عظیمی برخوردار است. اهمیت این شب تا حدی است که نه تنها آیات مختلفی از سور قرآن کریم در مورد خصوصیات این شب نازل شده، بلکه سوره ای مستقل با تمام آیاتش به این شب اختصاص یافته است. خداوند در این شب دانش هایی را بر حجت های الهی و به طور خاص به اهل بیت علیهم السّلام عطا می کند.
قسمی از دانش هایی که در شب قدر نازل می شود مربوط به قرآن کریم است و تنها به اهل بیت علیهم السّلام اختصاص دارد. نزول یکباره قرآن بر قلب رسول خدا صلّی الله علیه و آله و علم جمعی بدان، از جمله دانش هایی است که در چنین شبی بر ایشان نازل شد. افزون بر اینها، هر سال در شب قدر، وحی بیانی، یعنی تبیین و تفصیل کتاب، هم بر رسول خدا صلّی الله علیه و آله الهام می شد. براساس روایات بعد از رحلت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و با استمرار شب قدر، وحی بیانی بر امام معصوم در هر زمان تا روز قیامت نازل می شود. ماهیت این گونه از وحی، تاویل قرآن کریم به ویژه تاویل آیات متشابه و تفسیر مجملات قرآن و تطبیق قرآن بر حوادث و وقایع جدید است.
The Night of Qadr has a high place in the Qurān and Islamic tradition, as we find not only separated Qurānic verses on it, but also an intire Qurānic chapter. It has been said that God vouchsafes parts of his knowledge to his chosen servants, and specialy to Ahl al-Bayt. A part of the knowledge descended in the Night of Qadr is related to the Qurān and is exclusively granted to Ahl al-Bayt. The Qurān itself is a part of that knowledge which was descended to the Prophet in that night. In addition, the explanatory revelation (vaḥy bayānī) was descended to the Prophet in this night, annually. According to the Shii tradition, this kind of revelation is descended to the living Imam, since the Prophet’s death until the Doomsday, in every Night of Qadr. This revelation includes the interpretation of the Qurān, specially the ambiguous verses, as well as identification of new events with Qurānic declarations.