چکیده:
توسعه فناوری، اینترنت و ارتباطات و تجارت رایانه ای، با درنوردیدن ثغور، عرصه نوینی از فعالیت های انسانی را بازکرده و موجب تضعیف مشروعیت قوانین بر اساس مرزهای جغرافیایی شده است. پدیده حاضر، مرز جدیدی میان دنیای سایبری و دنیای حقیقی به وجود آورده که تهدید بزرگی در مقوله فقدان قانون و همچنین عدم امکان اجرای تمام و کمال قانون احساس می شود. استفاده دولت ها از فضای ناامن سایبری، زمینه را برای بسیاری از هم نوعان خود جهت خرابکاری، اخلال، ترور، جاسوسی و دیگر جرائم مرتبط هموار ساخته اند. اقدام به قانون گذاری در برخی کشورها، بسته به میزان پیشرفت در دنیای فناوری، جامعه بین المللی را نیز به فکر واداشته که بتواند در این آشفته بازار فضای مجازی، اقدامی هرچند اندک به منظور تلطیف این فضا انجام دهد. مقالات و کتب منتشره در سال های اخیر تاثیر شگرفی در توجه جهانیان به این جبهه جنگی داشته است. نوشتار حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال کلیدی است که جنگ سایبری چیست و آیا اقدامات مخرب سایبری از سوی کشورها می توانند موجد عناصر تجاوز و مشمول جرائم بین المللی، توسل به زور و بالتبع مسئولیت بین المللی دولت ها باشند؟ جهت یافتن پاسخ به چنین پرسشی باید به جستجو در اسناد بین المللی همچون منشور ملل متحد، کنوانسیون های حقوق جنگ و حقوق بشردوستانه و همچنین دستورالعمل تالین در خصوص جنگ های سایبری پرداخت. هرچند دستورالعمل اخیر، از نظر جرم انگاری و ارائه راهکار، با وجود کپی برداری از مواد کنوانسیون های با موضوع بشردوستانه، بالنسبه جامع و کامل بوده اما ماهیت ارشادی آن، مانع بزرگی در برابر لازم الاجرا و آمره بودن آن می نماید. با این وجود، بررسی آن به عنوان تنها منبع بین المللی با موضوع حقوق بین الملل قابل اعمال در نبردهای سایبری، خالی از لطف به نظر نمی رسد.
Technology development، internet and computer communications and commerce with traversing around has opened a new era of human activities and this undermine the legitimacy of laws is based on geographical boundaries. The new frontier of cyberspace and the real world phenomena have created a great threat in terms of the lack of full implementation of the law is necessary. Using states of the insecure cyber-ground for many of other states to vandalism، sabotage، assassinations، espionage and other crimes have been paved. Action legislation in some countries، depending on the progress in the technology world، the international community also let to think that this mess in cyberspace، though little action in order to soften the space to do this. Published books in recent years have had a dramatic impact on the world’s attention to this issue. The article seeks to answer the key question of what cyber warfare and cyber whether the country can generate destructive acts of aggression and crimes under international government is force، and consequently international responsibility. Find the answers to these questions should be sought in international documents such as the UN Charter، the convention on the law of war and humanitarian law، as well as international on cyber warfare Tallinn regarding cyber war.
Although latter guidelines، in terms of criminalization and offer some solution to some extent is a copy of the Convention of humanitarian right، but it is to a large extent comprehensive، but its guided nature is a major obstacle to its entry into force. However، examining it as a matter of international law appliance، the only international source of cyber warfare، does not seem unpleasant.
خلاصه ماشینی:
کلید واژگـان : اقـدامات مجرمانـه سـایبری، حقـوق بـین الملـل ، دسـتورالعمل تـالین ، حقـوق بـین الملـل بشردوستانه ، حقوق مخاصمات مسلحانه مقدمه پدیده رو به رشد حملات سایبری در دنیای مجازی، ذهن بسیاری از سیاسـت مـداران و حقـوق دانـان را بـه خود مشغول کرده و این دل مشغولی منتج به مقالات و سخنرانی ها و ارائه راه حل هایی در جهـت مقابلـه بـا این تهدید بین المللی شده است .
" هرچند چنین نظامی عموما به معنای اینترنت است ، اما این اصـطلاح ممکـن اسـت بـرای اشاره به فضای اطلاعات الکترونیکی خاص و محدود از یک شرکت یا سازمان های نظامی و دولتی و غیره نیز مورد استفاده قرار گیرد (٢٠١٤:٤ ,Andress et al).
دستورالعمل حقوق بین الملل در خصـوص جنـگ سـایبری یـا دسـتورالعمل تالین ، که از روندی کارشناس محور نشات گرفته در پی سندی غیر الزام آور جهت بسط قانون موجـود بـه جنگ سایبری و همچنین تلاش جهت شفاف سازی بیشتر اسناد منتشره پیرامـون اقـدامات سـایبری از سـوی دولت ها و با توجه خاص به قوانین حقوق بر جنگ و حقوق در جنگ است .
بـرای مثـال اخـتلال در سامانه های اطلاعاتی افراد را نمیتوان معادل حمله به غیر نظامیان دانست چون حمله به عنوان خشونت علیه دشمن تعریف میشود و به دلیل اینکه ممکن است از اینترنت جهت عملیات نظامی استفاده شود و همچنین به علت ارتباط فناوریهای اطلاعاتی مختص نظامیان و غیر نظامیان ، این اقدام سایبری مشروع شناخته شـود به تصویر صفحه مراجعه شود.
Roscini, Marco (2014), Cyber Operations and the Use of Force in International Law, first Edition, USA, Oxford University Press 11.