چکیده:
هدف این مطالعه سنجش میزان تبعیت دانشجویان دانشگاههای دولتی ایران از هنجارهای حرفهای در پژوهشهای دانشگاهی بود. در این تحقیق دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی در 10 دانشگاه دولتی تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (2373 نفر) بررسی و از روش مطالعاتی چندگانه شامل مطالعه اسنادی، مطالعه پیمایشی و تحلیل مقایسهای استفاده شد. ابزار اندازهگیری تحقیق از تلفیق دیدگاههای متاخر و متاثر از رابرت مرتون و سنجههای 34 گانه توسعه داده شده کاتارینا پرپک ساخته شد. یافتهها نشان داد که دانشجویان تبعیت خود از هنجارهای دانشگاهی را بیش از تبعیت محیط آموزشی از هنجارها گزارش کردهاند. این موضوع بیانگر وجود شکاف بین ارزیابی دانشجویان از خود و محیط آموزشیشان در تبعیت از هنجارهای دانشگاهی است. آزمون تفاوت میانگین گروههای وابسته در خصوص اختلاف دیدگاه دانشجویان در ارزیابی خود و محیط آموزشی در تبعیت از هنجارهای دانشگاهی به تفکیک مقیاسهای پنجگانه هنجارهای دانشگاهی نیز نشان داد رعایت اخلاق علمی در بیشترین حد تفاوت و سخاوت و خیراندیشی علمی در کمترین سطح اختلاف قرار دارد. تفاوت نمره در خصوص رعایت قواعد کنش علمی در سطح دوم، مسئولیت پذیری علمی در سطح سوم و کمالگرایی علمی در سطح چهارم اختلاف دیدگاه قرار دارد.
خلاصه ماشینی:
Scientific Openness (Ganbari, Ardalan, Beheshti Rad & Soltanzade, 2015; Farasatkhah, 2007, (٢٠٠٨ ,Garamaleki ;٢٠٠٨ ,Lashkar Boloki، تبعيت از هنجارها و ضدهنجارهاي دانشگاهي & Godazgar ;١٩٩٨ ,Vedadhir ;٢٠١١ ,Marjaei ;٢٠١٠ ,Ganesh &Marjaei ) (٢٠٠١ ,Nemati Haris ;٢٠٠٨,Mohamadzade ;٢٠٠٨ ,Alizade Agdam، تقلب علمي & Nakha’e ;٢٠١١ ,Papi &Ojagi, Keyvan Ara, Cheshmeh Sohrabi ) (٢٠١٠ ,Zaker Salehi ;٢٠٠٥ ,Nikpoor، سرقت علمي ,Merzaei &Sotodeh, Rafi ) 2010; Zamani, Azizi & Soleymani, 2012; Shirazi, Jafarey & Moazam, 2010; Sha’bani, 2007; Fealy, Bighlari & Pezeshki Rad, 2012; Eslami, 2011; (٢٠١٠,Mansouriyan، عملکرد غيرعلمي (٢٠٠٧ ,Zahedi)، آسيب شناسي رفتار دانشجويان (٢٠٠٥ ,Moeedfar)، جامعه پذيري دانشگاهي & Mohseni Tabrizi, Ghazi Tabatabaei) Amin Mozaffari & Yoosefi Aghdam, 2009; Tavasoli & Ryazi, Marjaei,2010; (٢٠٠٩، فرهنگ علمي و دانشگاهي (١٩٩٩ ,Tayefi ;٢٠١٠ ,Farasatkhah ;٢٠٠٣ ,Fazeli)، تعاملات و ارتباطات و سرمايه اجتماعي (٢٠٠٤ ,Marjaei ;٢٠٠٦,Ganeirad) و اجتماع علمي ,Ebrahimi ;٢٠١٢ ,Behnoei Gadane &Ebrahimi ;٢٠٠٤,Khosrokhavar) (١٩٩٣ ,١٩٩٢ را ميتوان برشمرد.