چکیده:
زمینه:ارزیابی اجرای خطمشیها با رویکرد حکمرانی شبکهای نتیجه تعاملاتی است که در آن شهروندان آگاه و سازمانهای اجتماعی برای انتقال اطلاعات مرتبط با اهداف اجتماعی جهت اتخاذ تصمیمات مطلوب به سازمانهای دولتی کمک میکنند، لذا ارائه مدل در این زمینه به قانونگذاران و مجریان در موردبایدهاونبایدهاکمک میکند.
هدف:این پژوهش بهمنظور ارائه مدلی برای ارزیابی خطمشیهای سازمانی با رویکرد حکمرانی شبکهای انجام گرفت.
روشها:پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل خبرگان و اساتید دانشگاهی (16 نفر)با روش نمونهگیری غیر تصادفی از نوع گزینشی و برای مدیران عالی، میانی و اجرایی سازمان تامین اجتماعید استان تهران (89 نفر)به روش تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده و بر اساس ارزیابی اداری، قضایی و سیاسی برای چهار عامل طراحی شبکه، شکلگیری شبکه، مدیریت شبکه و مشارکت شبکه 52 سوال مطرح شد. دادهها با نرمافزارهای SPSS و LISREL و از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مسیر، تحلیل شدند.
یافتهها: ازلحاظ رتبهبندی بیشترین اولویت را زیر معیار سیاسی (215/0) از بعد مشارکت شبکه دارد، و زیر معیار اداری مشارکت شبکه با (126/0) در رتبه دوم زیر معیار قضایی طراحی شبکه (029/0) در رتبه آخر قرار دارد.
نتیجهگیری: خطمشیهای متعددی در زمینه حوزه تامین اجتماعی تصویب گردیده است، که ارزیابی این خطمشیهای مصوب نشاندهنده آن است که بسیاری از خطمشیهای این حوزه بهصورت ناقص اجرا گردیده و یا اصلا اجرایی نشده، که این موضوع سبب ایجاد مشکلات عدیدهای، درزمینهٔ ارائه خدمات در حوزه تامین اجتماعی و نارضایتی گسترده در سطح بیمهشدگان بهعنوان یکی از شرکای تامین اجتماعی گردیده است.
نتایج نشان داد شاخصهای ارزیابی خطمشی به جزء رویکرد قضایی در شاخص شکلگیری شبکه در حکمرانی شبکهای مورد تایید است و میتواند معیاری مناسب بهمنظور اندازهگیری شاخصهای حکمرانی شبکهای تعریفشده برای ارزیابی خطمشیهای سازمان تامین اجتماعی معرفی شوند.