چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین قابلیت یادگیری سازمانی و بیتفاوتی سازمانی در دانشگاه اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری معاونتهای (اداری و مالی، فرهنگی و دانشجویی، پژوهشی، آموزشی) دانشگاه اصفهان به تعداد 344 نفر در سال 95-1394 بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، به تعداد 182 نفر تعیین گردید. روش نمونهگیری، تصادفی متناسب با حجم بود. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی چیوا و همکاران (2007)؛ پرسشنامه بیتفاوتی سازمانی داناییفرد و همکاران (1389)، بود. یافتههای پژوهش نشان داد که قابلیت یادگیری سازمانی با بیتفاوتی سازمانی و ابعاد آن به جزء بعد بیتفاوتی نسبت به اربابرجوع رابطه منفی و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفههای قابلیت یادگیری سازمانی به جزء مؤلفه ریسک قادر بهپیشبینی بیتفاوتی سازمانی کارکنان میباشند (05/0 ≥P). همچنین نتایج آزمون t و تحلیل واریانس نشان داد بین بیتفاوتی سازمانی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی به جزء سن تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 ≤ )؛ و بین قابلیت یادگیری سازمانی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی به جزء جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 ≥P).
خلاصه ماشینی:
واژه هاي کليدي: قابليت يادگيري سازماني، بيتفاوتي سازماني، کارکنان ، دانشگاه اصفهان مقدمه در عصر حاضر باوجود پيشرفت هاي فناوري و تکنولوژي در زمينه هاي مختلف و مجهز شدن سازمان ها به ابزارهاي جديد براي انجام کارها، نقش عامل انساني دراين بين و نياز سازمان ها به نيروي انساني غيرقابل انکار ميباشد به طوريکه ميتوان گفت وجود هر سازمان به نيروي انساني آن وابسته است و سازمان ها بدون نيروي انساني مفهومي نخواهند داشت .
دانشگاه اصفهان به عنوان يکي از دانشگاه هاي مادر در کشور است که نقش مهمي در توسعه و تعالي جامعه در عرصه هاي مختلف ايفا ميکند، نتايج اين پژوهش ميتواند به مسئولين و متوليان دانشگاه کمک نمايـد تـا در درجـه اول نسبت به وضعيت کارکنان خود ازنظـر بـيتفـاوتي آگـاهي کسـب نماينـد، ثانيـا نسـبت بـه راهکارهـاي پيشـگيري و کنتـرل بيتفاوتي سازماني (در صورت مواجهه با آن در آينده ) شناخت پيدا کنند و با اقدامات به موقع ، عملکـرد کارکنـان را بهبـود ببخشند؛ چراکه عملکرد دانشگاه به طور مستقيم بر عملکرد سازمان و به طور غيرمستقيم در سـطح کـلان بـر کـل جامعـه اثـر ميگذارد.
اسد زاده و حيدر زاده (١٣٩٣)، در پژوهش خود در مورد تأثير قابليت يادگيري سازماني بر تعهد سازماني به اين نتايج دست يافتند که رابطه معنيداري بين چشم انداز مشترک، رهبري، تصميم گيري مشارکتي و بازخورد با تعهد سازماني کارکنان اداره کل بنادر و دريانوردي استان مازندران وجود دارد.
علاوه بر اين يافته هاي پژوهش نشان داد که سن به عنوان عامل تأثيرگذاري بر روي بيتفاوتي سازماني و قابليت يادگيري سازماني شناخته شده است (جداول شماره ٦ و ٧).