چکیده:
آشنایی با روشهای متنوع در تربیت تبلیغی، نقش موثری در توفیق آن دارد؛ از اینرو محقق بر آن بود تا با مبنا قرار دادن اصول کلی تبلیغ، روشهای تربیت تبلیغی را تدوین نماید. روش مورد استفاده جهت تحقق این هدف، روش کتابخانهای است. نتایج نشان میدهد که اصول کلی تبلیغ، قابل تبدیل به هفت اصل تربیتی در دو دستة عمومی (شامل قصدمندی، تنوع، رفتار چندمنظوره و هماهنگی) و اختصاصی (شامل ادارک حسی، تقلیل عوامل مخل و اقناع) است. اصول عمومی، همة روشها را دربرمیگیرند؛ اما هر اصل اختصاصی بر روشهای خاص خود دلالت دارد. از اصل ادراک حسی، روشهایی چون تکرار، مواجهه با نتایج اعمال، استفاده از تمثیل و مانند آن به دست میآید. اصل تقلیل عوامل مخل، شامل سه روش همنوایی، سانسور و برائت و دوستی میشود و اصل اقناع نیز بر روشهای محبت، مقایسه، مناظره و مانند آن دلالت دارد. نتایج این پژوهش حاکی از امکان بهرهمندی از روشهای متنوع در تربیت تبلیغی است.
خلاصه ماشینی:
"اگرچه احادیث فوق، جنبة عمومی دارد و آحاد مؤمنین را مورد خطاب قرار میدهد، ولی برای تربیت نیز دارای دلالت است؛ بهویژه آنکه ویژگی تأثیرپذیری از محیط و اطرافیان در کودکان و نوجوانان بیش از سایر افراد است؛ از اینرو لازم است مربی با در نظر داشتن این ویژگی و آثار مثبت آراستگی، در جذب متربیان و ترغیب احساسات خوشایند در آنها از این روش بهره گیرد؛ به این صورت که اولا محیط تربیتی (مدرسه، کلاس، خانه و سایر اماکن)، باید بهتناسب سن متربیان از جذابیتهای ظاهری برخوردار باشد؛ بهعنوان نمونه نظم و نظافت رعایت شود و از وسایل مختلف برای تزئین محیط استفاده شود؛ دوم اینکه مربی باید در حدی متعارف به آراستگی ظاهری خود اهمیت دهد تا علاوهبر اینکه از این طریق در دل متربیان نفوذ میکند و باعث جلبتوجه و محبت آنها میشود، بهطور عملی این خصلت نیکو را به آنها بیاموزد؛ و درنهایت اینکه مربی باید بکوشد در انتخاب واژهها و سبک سخن گفتن به شیوهای عمل کند که از یکسو کلامش برای متربیان قابل درک باشد و از سوی دیگر با برخورداری سخن از روایی و بلاغت، باعث جذب دلها و افزایش احتمال پذیرش پیام تربیتی شود."