چکیده:
اهداف مراقبت از بازماندگان سکته مغزی به علت تقاضای بیش از اندازه بازماندگان، می تواند به ایجاد یا تشدید مشکلات جسمی و روانی متعددی برای مراقبان خانوادگی منجر شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین سلامت عمومی مراقبان بازماندگان سکته مغزی و رابطه آن با مشخصات جمعیت شناختی بوده است.
مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری دردسترس، ۶۰ نفر از بازماندگان سکته مغزی دو مرکز درمانی سینا و فیروزگر استان تهران در سال ۱۳۹۴ بررسی شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه های جمعیت شناختی و سلامت عمومی گولدبرگ (GHQ) صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین انحراف معیار در ۱۵ SPSS V استفاده شد.
یافته ها میانگین نمره کلی به دست آمده از سلامت عمومی مراقبان ۶۱/۴۱±۱۴/۹ بود که در زنان ۶۳/۰۷±۰۱۶/۰۹ و در مردان ۵۸/۳۳±۱۲/۲۸محاسبه شد. بین نمره کلی سلامت عمومی با وضعیت شغلی و طبقه سنی و وضعیت مراقبتی رابطه معنی داری وجود دارد (۰/۰۱=P). مراقبان بیکار، افزایش سن و مراقبت شبانه روزی از بازمانده سکته مغزی با کاهش میزان سلامت عمومی ارتباط وجود دارد، ولی بین جنسیت (۰/۳۵=P)، مدت زمان مراقبت (۰/۲۴=P)، وضعیت تاهل (۰/۷۱=P) و وضعیت تحصیلی (۰/۰۵=P) با میزان سلامت عمومی مراقبان سکته مغزی ارتباط معنی داری وجود ندارد.
نتیجه گیری این مطالعه نشان داد مراقبان خانوادگی بازماندگان سکته مغزی، در ابعاد مختلف، کاهش میزان سلامت عمومی را تجربه می کنند؛ بنابراین توصیه می شود برنامه ریزی لازم برای افزایش سلامت عمومی و حمایت اجتماعی لازم از مراقبان خانوادگی، از طریق سیاست گذاران حوزه سلامت و درمان انجام شود.