چکیده:
زمینه و هدف: خانواده، به مثابه محیط طبیعی تربیت، ابعاد مختلف رشد انسانی را تحت تاثیر قرار میدهد و پایه گذار سعادت فردی و اجتماعی است. امروزه به جرئت می توان ادعا کرد که منشا بسیاری از مشکلات اجتماعی ناکارآمدی خانواده ها از جملة خانوادة ناجاست. هدف از نگارش این مقاله بررسی شیوه های موثر تربیت دینی و تاثیر پیشگیرانة آن در سلامت جسمی، روانی و اجتماعی در خانوادة کارکنان ناجاست که از منظر متفکران اسلامی و غربی بررسی شده است روش تحقیق: روش مورد استفاده در آن تحلیل اسنادی است که همة اسناد یا آثار مربوط به موضوع به صورت هدفمند و با توجه به گزارههای پژوهش و ابزار گردآوری فرم های فیش برداری انتخاب شده است. بنابراین این پژوهش از نوع کیفی و از روش پژوهش اسنادی بهره جسته است. یافته ها و نتیجه گیری: برابر یافته های تحقیق بهره گیری از آموزه های دینی در راستای شیوة تربیت دینی باید از لحاظ هستی شناسی (شناخت صحیح و درست آموزههای دینی و مفاهیم انسان، جهان، توحید، نبوت و معاد)، روش شناختی (شیوة به کارگیری مفاهیم هستی شناختی)، ایستایی شناسی (نظم و ترتیب و نگریستن به روش های تربیت دینی در قالب روش منظومة نگریستن) و پویایی شناسی (حرکت، تکامل و پویایی روش های تربیت دینی) همیشه و در همه حال باید مستمر، هدفمند و دارای پویایی لازم باشد و این سهل اصولترین و کاراترین روش تربیت می تواند باشد. بنابراین به نظر می رسد موثرترین و اساسی ترین شیوة تربیت در بین خانوادة کارکنان ناجا بهره جستن از تربیت دینی بر اساس دو شیوة کلامی و نمادین و روش های شش گانة ذکر شده ویا دیالکتیک و تلفیق چند روش به فــراخور زمان و شرایط متناسب با هر شیوه و روش در محیط خانواده در جهت اثرگذاری بیشتر است. این امر به این دلیل است که روش های تربیت دینی، نسبت به سایر روشهای تربیت علمی، از ویژگی حد مرکزی ثقیل تر یعنی موارد فراوانی بیشتر توافق و اجماع و قابلیت فهم بهتر برای اکثریت به ویژه در بین خانواده ها بهره میبرد.
دانلود مقاله
Background And Objectives
The family, as a natural environment for education, affects the different dimensions of human development and is the basis of per- sonal and social prosperity. Today, it can be argued that the source of many social problems is the ineffectiveness of families, including the families of I.R.I Police. The purpose of this article is to investigate the effective methods of religious education and its preventive effect on physical, psychological and social health among the families of I.R.I Police Staff members, which has been examined from the perspective of Islamic and Western intellectuals.
Methodology
The method used in this study is document analysis; all documents or works related to the subject are purposefully selected according to the research proposi- tions and the research tool for collecting the data is note taking. Therefore, this research has used qualitative and documentary research method.
Findings and
Results
Along with the findings of the research, the use of religious teachings along the path of religious education must always be continuous, pur- poseful and dynamic in terms of ontology (the correct recognition of the religious teachings and the concepts of human, world, monotheism, prophecy and resur- rection), methodology (the use of ontological concepts), asthmatics (order and revision of the methods of religious education in the context of the reviewing system) and dynamism (movement, evolution and dynamism of religious educa- tion methods), and this is the most convenient and effective method of educa- tion. Therefore, it seems that the most effective and essential method of training among the families of I.R.I Police staff members is to use religious education based on the two theological and symbolic methods and the six-mentioned methods or dialectics; the combination of multiple methods according to the time and conditions appropriate to each method is effective in family environment. This is because religious education methods, in contrast to other scientific education methods, benefit from a more tangible and centralized feature, i.e., more fre- quent consensus of opinions and better understanding for the majority, especially among families.
خلاصه ماشینی:
يافته ها و نتيجه گيري : مطابق با يافته هاي تحقيق ، بهره گيري از آموزه هاي ديني در راستاي شيوة تربيت ديني بايد از لحاظ هستي شناسي (شناخت صحيح و درست آموزه هاي ديني و مفاهيم انسان ، جهان ، توحيد، نبوت و معاد)، روششناختي (شيوة به کارگيري مفاهيم هستيشناختي)، ايستاييشناسي (نظم و ترتيب و نگريستن به روش هاي تربيت ديني در قالب روش منظومۀ نگريستن ) و پويايي شناسي (حرکت ، تکامل و پويايي روش هاي تربيت ديني ) هميشه و در همه حال بايد مستمر، هدفمند و داراي پويايي لازم باشد و اين ساده ترين و کاراترين روش تربيت مي تواند باشد؛ بنابراين به نظر مي رسد مؤثرترين و اساسي ترين شيوة تربيت در بين خانوادة کارکنان ناجا، بهره جستن از تربيت ديني بر اساس دو شيوة «کلامي » و «نمادين » و روش هاي شش گانۀ ذکرشده و يا ديالکتيک و تلفيق چند روش به فراخور زمان و شرايط متناسب با هر شيوه در محيط خانواده در جهت اثرگذاري بيشتر است .
حال سؤال اين است که نقش تربيت ديني به عنوان يکي از روش هاي مؤثر تربيتي در خانواده ها داراي چه جايگاهي است و چرا نسبت به گذشته کم رنگ تر شده است ؟ خانوادة کارکنان ناجا در اين راستا چه وظيفه اي دارند و چه کاري بايد انجام دهند تا با استفاده از روش هاي مؤثر تربيت ديني ، از خانواده اي سالم و به دور از نابهنجاري هاي خانوادگي برخوردار باشند؟ از سوي ديگر، از چه روش هاي تربيت ديني استفاده کنند تا مؤثر واقع شود؟ دربارة اهداف تربيت ديني ، مي توان از تعريف تربيت ديني الهام گرفت و گفت که شکوفاسازي و پرورش همۀ استعدادهاي انسان هدف تربيت ديني محسوب مي شود (طباطبايي ، ١٣٨٥: ١٣٠).