چکیده:
یکی از مسیرهای دست یابی کشورهای درحال توسعه به رشد اقتصادی بالا، افزایش در پیچیدگی صادرات غیر نفتی است. با توجه به اهمیت موضوع، در این مطالعه تلاش شده اولا میزان پیچیدگی صادرات غیر نفتی و محرک های اصلی آن برای ایران مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد.ثانیا با استفاده از داده های تابلویی و سری زمانی سال های 2013-1997 تعداد 71 کشور درحال توسعه با سطح درآمد متوسط و برای ایران عوامل موثر بر پیچیدگی صادرات غیر نفتی به روش حداقل مربعات تعمیم یافته و معمولی مورد بررسی قرار گیرد. بررسی نشان میدهد میزان پیچیدگی صادرات غیرنفتی ایران بطور محسوسی نسبت به کشورهای مورد بررسی افزایش یافته است. سهم بالایی از این رشد مبتنی بر توسعه صنایع فرایندی ( با فناوری متوسط ) و وابسته منابع نفتی و گازی بوده است. همچنین تاثیر متغیرهای سرمایهانسانی و واردات بر پیچیدگی صادرات کشورهای درحال توسعه و ایران مورد تایید آماری قرار گرفتهاست. بدینترتیب یکی از سیاستهای پیشنهادی افزایش پیچیدگی صادرات،انسجام بخشی سیاستهای توسعه سرمایه انسانی و سیاست تجاری است.
One of the pathways to reach high economic growth in developing countries is to increase non-oil export sophistication. Due to the subject importance, first, it is tried to measure and evaluate the non-oil export complexities, and second, by applying panel data and time series during 1997-2013, for 71 medium-income developing countries and Iran's non-oil export complexities by using the Least Square method. Based on the mentioned review, the amount of Iran's non-oil complexities has significantly increased comparing to the reviewing countries which, a large share of this growth depended on process industry development (with medium technology) and oil and gas resources. Also, the impact of human resource variables and import on Iran's and developing countries export complexities has been approved. Therefore, one of the proposed policies to increase export sophistication is to integrate human capital development policies and commercial policies.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اهمیت موضوع ، در این مطالعه تلاش شده اولا میزان پیچیدگی صادرات غیرنفتی و محرک های اصلی آن برای ایران مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد؛ ثانیا با استفاده از داده های تابلویی و سری زمانی سال های ٢٠١٣-١٩٩٧، تعداد ٧١ کشور درحال توسعه با سطح درآمد متوسط و برای ایران عوامل مؤثر بر پیچیدگی صادرات غیرنفتی به روش حداقل مربعات تعمیم یافته و معمولی بررسی شود.
2. Hidalgo, Klinger, Barabási amp; Hausma (2007).
اهداف اصلی مقاله عبارت است از اندازه گیری پیچیدگی صادرات ایران بدون درنظرگرفتن نفت و گاز و برق و همچنین ، شناسایی مهم ترین محرک اصلی شاخص پیچیدگی و در نهایت ، معرفی عوامل مؤثر بر شاخص پیچیدگی صادرات غیرنفتی کشورهای درحال توسعه با سطح درآمد متوسط در قالب داده های تابلویی است .
2. Anand, Saurabh amp; Spatafora (2012).
ضریب این دو متغیر در نمونه های مورد مطالعه در سطح ١ درصد معنادار به دست آمده و نتایج تخمین مدل نشان می دهد با افزایش یک درصدی مقادیر این شاخص ها به طور متوسط شاخص پیچیدگی صادرات غیرنفتی کشورهای درحال توسعه به ترتیب معادل ٠/٠٣٦ و ٠/٠٠١ درصد افزایش می یابد.
عوامل اصلی رشد پیچیدگی صادرات غیرنفتی : نتایج این مطالعه نشان می دهد دو متغیر مؤثر بر پیچیدگی صادرات غیرنفتی هم برحسب کشورهای درحال توسعه با سطح درآمد متوسط و هم ایران تأیید می شود که عبارت است از توسعه سرمایه انسانی و واردات .
آنچه مشهود است واردات یکی از کانال های بسیار قوی برای افزایش پیچیدگی صادرات غیرنفتی از طریق انتقال فناوری بوده و همچنین محرک توسعه فناوری صنعتی در صنایع داخلی محسوب شده و این کار را از رهگذر اثرات رابطه عمودی انجام می شود.