چکیده:
محیط جغرافیایی مفهومی درآمیخته با فرآیندهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و عوامل طبیعی است که در هم تنیدگی و ارتباط این فرآیندها با یکدیگر در راستای معنی یافتن کنش های انسانی ساکن در محیط نقش اساسی دارند. انتخابات به عنوان یکی از مظاهر و مقولههای دموکراسی و زندگی نوین از عوامل و
راهکارهایی است که انسان ها توسط آن به مدیریت محیطی که در آن ساکن هستند می پردازند؛ انتخابات،
امروزه در دنیا یکی از مهم ترین عوامل پیشرفت در جوامع محسوب می شود که عوامل و شرایط مختلفی
بر آن تاثیر می گذارد این مهم (انتخابات)، در جغرافیا نیز توسط گرایشی در زیر مجموعه جغرافیای سیاسی
بررسی می شود و در آن مباحثی نظیر پراکندگی آراء انتخاباتی، الگوی فضایی رای و مباحثی از این دست
بررسی می شود. پژوهش حاظر با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال اطلاع یافتن از ادراک محیطی؛ یعنی
نحوه اثر پذیری مردم از محیطی است که در آن ساکن هستند و کلیه روابط حاکم بر ساختار آن است.
همچنین به دنبال تشریح این تاثیرات و ارتباطات از دید جغرافیای انتخابات است.
خلاصه ماشینی:
انتخابات به عنوان یکی از مظاهر و مقولههای دموکراسی و زندگی نوین از عوامل و راهکارهایی است که انسان ها توسط آن به مدیریت محیطی که در آن ساکن هستند می پردازند؛ انتخابات، امروزه در دنیا یکی از مهم ترین عوامل پیشرفت در جوامع محسوب می شود که عوامل و شرایط مختلفی بر آن تأثیر میگذارد این مهم (انتخابات)، در جغرافیا نیز توسط گرایشی در زیر مجموعه جغرافیای سیاسی بررسی میشود و در آن مباحثی نظیر پراکندگی آراء انتخاباتی، الگوی فضایی رأی و مباحثی از این دست بررسی میشود.
ادراک محیطی، جغرافیای انتخابات، الگوی فضایی رأی، حوزه انتخابیه و مشارکت مقدمه فضا نمود عینی فرآیند دگرگونیهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی طی زمان در بستر مکان است که عناصر و مناسبات قدرت را آشکار میکند.
پرسش و فرضیه پژوهش مقاله حاظر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که آیا نسبتی بین ادراک محیطی و رأی آوری فرد یا گروه خاصی در شهرستان میاندوآب وجود دارد؟ و فرضیه مقاله به دنبال فهم این نکته است که هرچه تعداد جمعیت یک حوزه بیشتر باشد شانس نمایندگان آن شهر برای حضور در مجلس بیشتر خواهد بود.
دهه های 1950 و 1960 شاهد فاصله افتادن بین جغرافیای طبیعی و انسانی بود و در نتیجه بیشترین تاکیدها بر روی زیر تقسیمات جغرافیایی مخصوصا جغرافیای انسانی در جهت توسعه تخصص گراییهای موضوعی معطوف شد (Johnston, 1986: 140) از آنجا که شهر دارای دو ساختار فیزیکی (عینی) و روانشناسی (ذهنی) است، اصطلاح چشم انداز را به ساختار فیزیکی یا قابل رویت (King & Golledge, 1978: 5) شهر اطلاق کردهاند.