چکیده:
یکی از مباحث مهم مربوط به عالم پس از مرگ چگونگی دریافت جزای اعمال است. در آیات قرآن و روایات معصومان علیهم السّلام بسیاری از عالمان و مفسران، این آیات و روایات را به انضمام دلیل عقلی نظریه بقای نفس و تاثیر متقابل عمل و نفس، ادله ای قطعی در اثبات نظریه تجسم اعمال در عالم آخرت قلمداد کرده اند. در این بین، علامه طباطبائی مفسر و حکیم برجسته معاصر، بیشترین عنایت را به این مسئله مبذول داشته است. وی با استناد به ادله مذکور، ضمن اثبات نظریه تجسم اعمال، به کارکردهای کلامی مهمی که بر این نظریه مترتب اند، اشاراتی کرده است. اثبات عدالت خداوند در جزای اعمال و توجیه علت خلود در جهنم، از اهم این کارکردها به شمار می آید. این مقاله ضمن بیان ادله اثبات نظریه تجسم اعمال، کارکردهای کلامی این نظریه را از دیدگاه علامه تبیین می کند.
One of the important issues concerning the Hereafter is how humans will be repaid for that they do in this world. The holy Quran and traditions explore this subject in various ways. Many scholars and commentators consider that the verses of Quran and traditions alongside the rational reason in favor of the theory of the survival of the soul and the interaction between the act and soul confirm theory of embodiment of deeds in the Hereafter. 'Allameh Tabatabai, a contemporary and wise commentator of the Quran has paid special attention to this issue. Resting on the aforementioned arguments and proving the theory of embodiment of deeds he pints out to the important theological functions which this theory suggests. The most important functions of this theory are, proving the Divine justice repaying for the deeds and showing the cause for the immortal life in hell. This study states the proofs which confirm the theory of embodiment of the deeds and explains the functions of this theory in the light of 'Allameh TabatabaI's viewpoint.
خلاصه ماشینی:
مجموع آیاتی که علامه ذیل آنها به نظریه تجسم اعمال اشاره کرده است، با توجه به اختلاف تعابیرشان در دلالت بر تجسم اعمال، به دستههای مختلفی تقسیم میشوند: الف) تعبیر عینیت جزا و عمل در بسیاری از آیات قرآن با تعابیر مختلف و ساختار نحوی متفاوت (اسلوب استفهام انکاری، حصر و غیره) بهصراحت بیان شده است که انسان با چیزی جدا از عمل خود مجازات نمیشود؛ یعنی همان عملی که انجام داده است به عنوان جزا به وی بازگردانده میشود (برای مثال، آیات اعراف: 147؛ سبأ: 33؛ طور: 16؛ قصص: 84؛ نمل: 90؛ جاثیه: 28؛ تحریم: 7؛ یس: 54؛ غافر: 17؛ ابراهیم: 50؛ صافات: 39).
تجسم اعمال یکی از مهمترین ادلهای است که علت خلود اهل آتش را توجیه میکند؛ چراکه طبق این نظریه انسان در سرای آخرت جز با اعمال خود زندگی نمیکند و مخلد بودن شخص در عذابی دائمی طبیعتا در نتیجه آثار و پیامدهای همان اعمالی است که در دنیا انجام داده است و بر اثر تکرار، به صورت ملکه، بر روی نفس مجرد او باقی مانده است؛ 3.