چکیده:
هدف: توان جهت دهی موضوعات آینده پایان نامه ها در دانشکده های تئاتر کشور و همچنین تبیین وضعیت کنونی شاخه های فکری موجود در رساله های دانشجویی، روشنگر اهمیت و از اهداف پژوهش حاضر است.
روش: این مقاله که در حیطه مطالعات کتابخانه ای قرار دارد، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، به جریان شناسی پایان نامه های تئاتر دفاع مقدس پرداخته است. نقاط تمرکز تحقیق از لحاظ مکانی، شهرهای دارای دانشکده تئاتر و از لحاظ زمانی، یک بازه 30 ساله از 1359 تا 1388 را در بر می گیرد.
یافته ها: از جمله نتایج مطالعه حاضر، شناخت موضوعات و جریانها بوده که به ترتیب عبارتند از: «بررسی نمایشنامه نویسی»، «مطالعات تطبیقی»، «مطالعات تاریخی»، «جریان بررسی و آسیب شناسی جشنواره ها» و «تئاتردرمانی».
نتیجه گیری: تعداد 49 پایان نامه در کشور در موضوع مذکور یافت شد که ضمن جریان یابی، نقاط آغاز، عطف و تلاقی هر کدام از جریانها، دلایل قوت و ضعف، وضعیت کنونی و عوامل موثر بر هر کدام از جریانها روشن و تبیین شده است.
Objectives: The paper attempts to make clear the future aspect of thesis selection in theater schools of the country and elucidate the present situation of student's thesis.
Method: The method of the present article is library and descriptive analysis and includes thesis on the holy defense theater between 1359 and 1388 in theater faculties all over the country.
Results: The results of the survey include an analysis of dramaturgy، comparative studies، pathology of festivals and theater therapy.
Conclusion: The author of the research concludes 49 thesis about holly defense have been produced and their weaknesses and profiteers ، present situation and effective factors have been evaluated.
خلاصه ماشینی:
ج) بررسی کمی پایاننامهها موضوع تئاتر دفاع مقدس در جایگاه عنوان یک پایاننامه، نخستین بار در سال تحصیلی 70-69 در دانشگاه تهران (دانشکده هنرهای زیبا) توسط مهران نصرتپناه و علی اسماعیلپور دهکردی با عنوان «مقدمهای بر تئاتر جنگ» به راهنمایی سعید کشن فلاح در مقطع کارشناسی ارائه شده است.
نمودار 2: تعداد پایاننامهها بر اساس محل ارائه(مطهری، 1389: 126) (به تصویر صفحه رجوع شود) هر چند تعداد پایاننامههای ارائه شده در دانشگاههای شهرهای مختلف ایران نسبت به تهران کمتر است، اما نمودار 2 حاکی از توجه قریب به اتفاق دانشکدههای تئاتری در ایران به موضوع تئاتر دفاع مقدس است.
پیرحیاتی، حسینی لیقوان، سرلک و حسنزاده در این پایاننامهها، «با هدف تبیین جایگاه والای زن و اهمیت نقش وی در جنگ و تئاتر دفاع مقدس، به بررسی و تحلیل شخصیت زن در نمایشنامههای جنگی میپردازند»(سرلک، 1383: 9-8).
در مقدمه این رساله آمده است: «هنر تئاتر با وقوع انقلاب اسلامی، تحول چشمگیری یافت و روند سابق آن که مورد انتقاد اغلب اهل تفکر و انقلابیون و دینباوران قرار میگرفت، ناگهان به مسیری رفت که منجر به تغییر نمونههای متفاوت و رویکرد عمومی مردم به آنها شد و به روش خودجوش و مردمی در میان جبهههای جنگ و از سوی هنرمندان رزمنده آن عرصه نظام یافت و با سامان گرفتن جریان نمایشی دفاع مقدس وارد عرصۀ کارزار فرهنگی شد»(کشن فلاح، 1387: 15).
«بررسی تأثیر تئاتردرمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب جانبازان 70 درصد به بالا در شهر اصفهان» عنوان پایاننامۀ دیگری در کارشناسی ارشد است که در دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان توسط آرمیتا نوئین ارائه شد.