خلاصه ماشینی:
"آنچه امروز شاهد ان هستیم این است که به دلیل سهم زیاد بیمه شخص ثالث اتومبیل در پرتفوی شرکتهای بیمه(34/5 درصد حق بیمه و 53 درصد خسارت پرداختی در سال 1380) و وابستگی آنها به حجم عملیاتی بیمه شخص ثالث اتومبیل نتایج زیانبار آن به شدت گریبانگیر مؤسسات بیمه شده و چنانچه این روند ادامه یابد مشکلات جدی برای شرکتهای بیمه در بر خواهد داشت و نتیجه موفقیت در سایر رشتهها را خنثی خواهد کرد.
در ادامه به راهحلهای بلندمدت و کوتاهمدت برای محار این رشته اشاره میشود: ج-1-راه حلهای بلندمدت افزایش حق بیمه متناسب با افزایش تعهد بیمه گر و براساس مبانی فنی:منطقیترین و سهل الوصولترین راه آن است که مراجع تصمیمگیر اجازه دهند که مبانی فنی فعالیت بیمهای بر رشته شخص ثالث هم حاکم شود و حق بیمههای آن براساس نرخ و تابعی از ویژگیهای شخصی راننده و اتومبیل باشد و همچنین به تعهدی که شرکتهای بیمه قبول میکنند یا دارندگان وسایل نقلیه تقاضا مینمایند نیز توجه شود.
افزایش پنج سال یکبار ارزش ریالی دیه:در بیمهنامه شخص ثالث حدود مسئولیت بیمهگر رقم ثابتی است و دیه نیز بر اساس یوم الادا پرداخت می شود،این شیوه برای زیاندیده و شرکتهای بیمه ایجاد مشکل میکند.
خلاصه گرچه حل کلیه مشکلات این رشته در گرو برنامهریزی و هماهنگی ارگانهای ذیربط نظیر قوه قضائیه،مامورین راهنمایی و رانندگی،افزایش فرهنگ رانندگی در کشور و افزایش ایمنی وسایل نقلیه موتوری و جادهها میباشد،اما اولین راه حل پیش روی صنعت بیمه هماهنگی بین شرکتهای بیمه و بیمه مرکزی ایران و رایانهای کردن عملیات صدور و پرداخت خسارت این رشته است."