چکیده:
اصولاً اقتصاد سبز جایگزین مفهوم توسعه پایدار نیست، بلکه یک عنصر جداییناپذیر از سیاستهای اقتصادی در مسیر پایداری است و میتوان گفت پیشزمینه لازم برای دستیابی به پایداری است؛ زیرا دربرگیرنده سه فاکتور اصلی پیشرفت یعنی توسعه اقتصادی، اجتماعی و محیطی است. از این منظر پژوهش حاضر در راستای ارزیابی پایداری منطقهای استان آذربایجان غربی با رویکرد اقتصاد سبز و بهرهگیری از شاخصهای این رویکرد جدید در پایداری منطقهای انجامگرفته است. با توجه به مؤلفههای موردبررسی، این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روششناسی توصیفی- تحلیلی میباشد. جامعه آماری برای انجام تحقیق، مسئولان، خُبرگان و کارشناسان مرتبط با موضوع در استان آذربایجان غربی بودهاند. بدین منظور در سطح استان و برای هر شهرستان (17 شهرستان) 25 پرسشنامه و درمجموع 425 پرسشنامه توسط کارشناسان مربوطه تکمیل گردید. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از مدلهای رادار و بارومتر پایداری اسکات آلن و همچنین آزمونهای ضریب همبستگی چندگانه، آنوا و بتا در محیط نرمافزار Spss استفادهشده است. نتایج حاصل از مدل بارومتر پایداری نشاندهنده وضعیت پایداری متوسط استان میباشد. درعینحال آزمون رگرسیون چند متغیره رابطۀ شاخصهای اقتصاد سبز در تحقق پایداری را تأیید میکند؛ همچنین ضریب تبیین بیانگر این مهم است که 81 درصد تغییرات متغیر وابسته توسط معیارهای مستقل تبیین میگردد؛ بنابراین در صورت بالا رفتن میانگین هر یک از شاخصهای اقتصاد سبز در منطقه، نقش و تأثیر آنها در تحقق پایداری افزایش مییابد. بطوریکه از میان شاخصهای بررسیشده، شاخص سلامتمحیطی و مخاطرات با مقدار بتای 637/0 بیشترین نقش و قدرت تبیین را در پیشبینی تحقق پایداری در محدودۀ موردمطالعه داشته و شاخص خدماتمحیطی و رفاه با مقدار بتای 001/0 کمترین نقش و قدرت تأثیرگذاری را در تحقق پایداری استان آذربایجان غربی دارد.