چکیده:
تئوری توازن وجه نقد بیان میکند که برای میزان وجه نقد نگهداری شده در شرکتها سطح بهینهای وجود دارد، درحالیکه تئوریهای دیگر بیان میکنند که سطح بهینهای برای نگهداری وجه نقد وجود ندارد. در این پژوهش برای آزمون تئوری توازن، به بررسی میزان انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد و ارزش وجه نقد از منظر سهامداران پرداخته شد. دادههای این پژوهش شامل 110 شرکت پذیرفتهشده در بورس تهران و در طول دوره زمانی 1388 تا 1394 است. برای ارزیابی تئوری توازن و تعیین ارزش وجه نقد توسط شرکت به دو بخش تفکیک شد: 1) سطح بهینه از نگهداشت وجه نقد 2) انحراف از سطح بهینه وجه نقد شرکت. نتایج بیانگر این است که هنگامیکه وجه نقد نگهداری شده در حال نزدیک شدن به سطح بهینه است، یک ریال وجه نقد اضافهشده برای سهامداران بیش از یک ریال (13/ 1 ریال) ارزش دارد و برعکس هنگامیکه یک ریال اضافهشده باعث گردد از سطح بهینه وجه نقد فاصله گرفته شود، یک ریال اضافهشده دارای ارزش کمتر از یک ریال (97/ 0 ریال) است؛ بنابراین نتایج این پژوهش سازگار با تئوری توازن نگهداشت وجه نقد است.
خلاصه ماشینی:
نتایج، بیانگر این است که هنگامیکه وجه نقد نگهداری شده در حال نزدیک شدن به سطح بهینه است، یک ریال وجه نقد اضافه شده برای سهامداران بیش از یک ریال (13/1 ریال) ارزش دارد و برعکس هنگامیکه یک ریال اضافهشده باعث گردد از سطح بهینه وجه نقد فاصله گرفته شود، یک ریال اضافهشده دارای ارزش کمتر از یک ریال (97/0 ریال) است؛ بنابراین نتایج این پژوهش سازگار با تئوری توازن نگهداشت وجه نقد است.
در حالی که تئوری سلسلهمراتب تأمین مالی1 پیشبینی میکند که سطح بهینهای برای نگهداشت وجه نقد وجود ندارد و تأثیری در ارزش شرکت به وجود نمیآید، اگر یک ریال به داراییها و بدهیهای شرکت اضافه شود، چراکه سهامداران به خالص داراییها توجه میکنند (اپلر و همکاران، 1999).
در نهایت به ارزیابی این موضوع پرداخته میشود که سهامداران شرکت در مقابل انحراف از سطح بهینه وجه نقد چه واکنشی نشان خواهند داد و یک ریال وجه نقد مازاد چه میزان برای آنها ارزش دارد.
اما آیا واقعا مدیران سازگار با تئوری توازن عمل میکنند یا خیر، میتوان به تئوری نمایندگی جنسن (1986) اشاره کرد که بیان میکند که مدیران برای افزایش قدرت و اختیارات خود وجه نقد بیشتری در شرکتها نگهداری میکنند و آن را کمتر بین سهامداران توزیع میکنند که این موضوع خارج از بحث است.
تبیین فرضیه تئوری توازن بیان میکند که سطح بهینهای برای میزان نگهداشت وجه نقد شرکت وجود دارد و سطح بهینه نگهداشت وجه نقد، با توجه به منافع و هزینههای این نگهداشت تعیین میشود.