چکیده:
در این مطالعه، با استفاده از شاخصهای اندازهگیری هزینه رفاهی ([3]EV, [4]CV) و با بکارگیری تابع تقاضای AIDS[5] به بررسی اثر افزایش قیمت حاملهای انرژی بر روی هزینه رفاهی مصرفکنندگان در ایران میپردازد. دادههای به کار گرفته شده شامل قیمت حاملهای انرژی (بنزین، نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره و گاز مایع)، مقدار و سهم مصرف آنها در بازه زمانی 1387-1353 میباشد. نتایج مدل حاکی از آن است که افزایش در قیمتها و یا همان واقعی کردن قیمتها براساس سناریوی قیمتی پیشنهادی دولت منجر به کاهش 5/16% کاهش رفاه مصرفکنندگان در جامعه میشود و برای جبران درآمد افراد جامعه در راستای نیل به سطح رفاه اولیه بایستی سالانه مبلغ 510 هزار ریال پرداخت شود.
خلاصه ماشینی:
مصرف سرانه انرژی در کشور در سال ١٣٨٧ بیش از ١٤/٧٨٣ بشکه معادل سرانه انرژی می باشد ١ و در نهایت با توجه به موضوع بحث پژوهش و با توجه به شرایط ترسیم شده از الگوی تخصیصی مصرف در بخش حاملهای انرژی و با توجه به تصمیم جدی سیاست گذاران اجرائی کشور در راستای واقعی کردن قیمت حاملهای انرژی لازم است بصورت عملی به این سؤال پاسخ داده شود که افزایش قیمت حامل های انرژی چه مقدار هزینه رفاهی برای مصرف کنندگان ایجاد خواهد کرد .
Simplified Measurement of Consumer Welfare Change by Dennis C, Cory, Russell L.
(رجوع شود به تصویرصفحه) از طرفی می دانیم : اگر از تابع هزینه نسبت به logpi مشتق بگیریم ، در واقع تابع تقاضای جبرانی را بصورت سهم بودجه بدست می آوریم : (رجوع شود به تصویرصفحه) که در آن عبارات : (رجوع شود به تصویرصفحه) بر مبنای رابطه (١) و (٢) می توان نوشت : (3) با توجه به بحث فوق در این تحقیق برای اندازه گیری آثار رفاهی منفی ناشی از افزایش قیمت حامل های انرژی بر جامعه ، از معیار CV استفاده شده است .
Linear Approximation of AIDS جدول ٣- مقادیر ضریب درآمدی برای حامل های انرژی ردیف (رجوع شود به تصویرصفحه) منبع : یافته های تحقیق (١٣٨٩) با توجه به اطلاعات جدول ٣ و شاخص قیمت ها و رابطه محاسباتی مربوط به CV ، هزینه رفاهی ناشی از افزایش قیمت حامل های انرژی در طی سال های ١٣٥٥ تا ١٣٨٧ محاسبه شده است .