چکیده:
پیدایش نشریه های کودکان و نوجوانان در ایران به دوران مشروطه باز می گردد. این نشریه ها از راه آشنا کردن مخاطبان با چگونگی زندگی و آموزش کودکان در کشورهای پیشرفته غربی ، نگاه سنجشی به زندگی خود و دیگران را در کودکان تقویت می کرد. بخش بزرگی از ادبیات داستانی این نشریات از منابع خارجی گزینش و ترجمه می شد و پرکتیس های گفتمانی آن ها از جمله کیهان بچه ها در ارتباط با ساختارهای اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی و بویژه منا سبات قدرت و سلطه شکل می گرفت و با تغییر این مناسبات تغیر شکل می داد . براین بنیاد این پژوهش در نظر دارد با تحلیل انتقادی متن مجله کیهان بچه های منتشر شده در بازه زمانی 5 سال قبل پدیده اجتماعی و سیاسی انقلاب اسلامی و 5 سال بعد آن به عنوان یک پرکتیس گفتمانی در ساحتی سنجشی نسبت به چگونگی تولید این اثر ،چگونگی مصرف آن ، چیستی نظم گفتمانی حاکم بر اثر و چگونگی فعال شدن گفتمان ها به شکل متن به جهت دستیابی به تفسیر خاص و تقویت آن در دو برهه زمانی یاد شده و ابعاد تأثیرپذیری و یا شاید تأثیرگذاری این اثر در رخداد اجتماعی و سیاسی انقلاب در سطح جامعه و گفتمان های حاکم در آن ، بصیرتی بدست آورد.
خلاصه ماشینی:
بر این بنیاد، این پژوهش در نظر دارد با تحلیل انتقادی متن مجلهی کیهان بچههای منتشر شده در بازه زمانی 5 سال قبل از انقلاب اسلامی و 5 سال بعد از آن به مثابه یک پرکتیس گفتمانی، با نگاهی ارزیابانه به چگونگی تولید این اثر، چگونگی مصرف آن، چیستی نظم گفتمانی حاکم بر اثر و چگونگی فعال شدن گفتمانها به شکل متن، برای دستیابی به تفسیری خاص و تقویت آن در دو برهه زمانی یاد شده و ابعاد تأثیرپذیری و یا شاید تأثیرگذاری این اثر در رخداد اجتماعی و سیاسی انقلاب در سطح جامعه و گفتمانهای حاکم در آن، بصیرتی به دست آورد.
این پژوهش در ساحتی سنجشی قصد دارد تا با تحلیل انتقادی متن مجله کیهان بچههای منتشر شده در بازه زمانی 5 سال قبل از پدیده اجتماعی و سیاسی انقلاب اسلامی و 5 سال بعد از آن به عنوان یک پرکتیس گفتمانی نسبت به موارد ذیل بصیرتی حاصل کند؛ چگونگی تولید این اثر، چگونگی مصرف آن، چیستی نظم گفتمانی حاکم بر اثر و چگونگی فعال شدن گفتمانها به شکل متن برای دستیابی به تفسیر خاص و تقویت آن در دو برهه زمانی یاد شده و ابعاد تأثیرپذیری و یا شاید تأثیرگذاری این اثر در رخداد اجتماعی و سیاسی انقلاب در سطح جامعه و گفتمانهای حاکم در آن.
«از آنجا که رسوخ فرهنگ غرب در جامعه ایران، پیش از هر عامل دیگر، از راه ترجمه متنها در حوزههای گوناگون فکر و اندیشه انجام پذیرفتهاست»(محمدی،1381: 1520)از بارزترین جلوههای حضور گفتمان قدرت در قالب ایدئولوژی غربگرایانه، در ساحت کیهان بچهها نیز هجوم بالای داستانهای غرب و جایگزین شدن ادبیات ترجمه به جای ادبیات تألیفی است؛ به گونهای که در سطح جامعه، «بیشتر مطالب مجلهها از منابع خارجی تهیه میشد و نگاه گردانندگان مطبوعات، پیوسته به الگوهای خارجی دوخته شده بود.