خلاصه ماشینی:
"مردم و حاملان علم و بصیرت، مکلفند برای حفظ پایههای قدرت و اقتدار خود و اتفاق قلوب در مسیر حقطلبی و عدالت خواهی، مانع جولان دادن منافقان و دو چهره گانی شوند که به هویت جامعه دینی ایمان ندارند؛ زیرا، مرجفان و فتنه جویانی هستند که با نفوذ دادن اذناب خود در میان صفوف مردم، قصد تغییر مسیر الهی آنان را دارند: «یبغونکم الفتنة و فیکم سماعون لهم و الله علیم بالظالمین» (77) و به جای امر به معروف و نهی از منکر، به منکر امر میکنند و از معروف نهی: «المنافقون والمنافقات بعضهم من بعض یأمرون بالمنکر و ینهون عن المعروف» (78) و حتی رحمت و رأفت الهی صالحان و حاکمان عادل و آزادی بیان را که رهاورد این رحمت است، به استهزا میگیرند و با سوء استفاده از آن، به اذیت اهل حق میپردازند: «و منهم الذین یؤذون النبی و یقولون هو أذن قل أذن خیر لکم یؤمن بالله و یؤمن للمؤمنین و رحمة للذین آمنوا منکم و الذین یؤذون رسول الله لهم عذاب ألیم» (79) و حق را یاری نمیکنند و با مردم برای اقامه حقوق اجتماعی و انسانی همکاری نمیکنند، بلکه آنان را در عدالت جویی و مصالحشان مسخره میکنند: «الذین یلمزون المطوعین من المؤمنین فی الصدقات و الذین لا یجدون إلا جهدهم فیسخرون منهم (80) » و دخالتشان در امورا جتماعی، به قصد زیان رساندن به مردم و ایجاد اختلاف در صفوف ایمانی آنان است، حتی اگر ظاهری دینی و مقدس داشته باشد: «الذین اتخذوا مسجدا ضرارا و کفرا و تفریقا بین المؤمنین و إرصادا لمن حارب الله و رسوله من قبل و لیحلفن إن أردنا إلا الحسنی و الله یشهد إنهم لکاذبون» (81) در میان جامعه، افراد و گروهها و جریاناتی هستند که کارشان، انتشار هر آن چیزی است که موجب غفلت زدگی مردم و انحراف آنان از راه خدا و کلام حق میشود."