چکیده:
این نوشتار هزینهیابی هدف1را به عنوان یکی از سامانههای مدیریت هزینه تشریح میکند و استفاده از این شیوه را به عنوان یک ابزار برای بهبود مدیریت زنجیرهی عرضه2 بررسی میکند. سپس ضعفهای استفاده از رویکرد مدیریت بهای تمام شدهی سنتی3و مدیریت مبتنی بر فعالیت4در مدیریت زنجیرهی عرضه بررسی میشود و مبنایی برای جستجو جهت استفاده از هزینهیابی هدف در زنجیرهی عرضه قرار میگیرد.آنگاه سه رویکرد هزینهیابی هدف مبتنی بر قیمت5،مبتنی بر ارزش6،و مبتنی بر مدیریت هزینهی فعالیتها7برای به کارگیری فنون 2Lهزینهیابی هدف در زنجیرهی عرضه ارائه میشود و نیازهای مشتریان و روابط زنجیرهی عرضه به عنوان معیارهایی جهت انتخاب مناسبترین رویکرد هزینهیابی هدف برای زنجیرهی عرضه معرفی میشود. نهایتا،استفاده از هزینهیابی هدف در زنجیرهی عرضه به عنوان ابزاری برای بالا بردن رضایت مشتریان معرفی میگردد.
خلاصه ماشینی:
"مزیتهای هزینهیابی هدف اگر در اجرا و حفظ یک سامانهی هزینهیابی هدف موثر،موفق باشیم قادر به انجام مواردی هستیم که از پی میآید:1)تعیین هزینهی انتظاری تولید محصول یا ارائهی خدمات،2)دستیابی به هزینهی کاراتر،3)خرج کردن پول در جایی که بیشترین اثر را خواهد داشت،4)شناسایی نیازهای مشتریان،5)تطابق فعالیتهای شرکت با نیازهای مشتریان،6)افزایش رضایت مشتریان،7)آگاه ساختن اعضای کاری(همکاران)از اهداف هزینه،8)اجازه دادن به اعضای کاری برای مشارکت در ایجاد اهداف کیفیت،زمان و هزینهی تولید،9)ورود به رقابت جهانی،01)تغییر تصور باسبانی به تصوری که یک عضو ارزشمند و حیاتی به خاطر عضو دیگر کار میکند.
در این رویکردها ممکن است تلاشهای مشترک بین اعضای کاری،به منظور طراحی مجدد ویژگیهای عملیات زنجیرهی عرضه لازم باشد تا حدی که نیازهای مشتریان بتواند با قیمت فروش تعیین شده برآورد شود.
برآورده کردن نیازهای چنین مشتریانی از طریق پذیرفتن هزینهیابی هدف مبتنی بر ارزش،سود ایجاد میکند،مخصوصا اگر روابط اعضای کاری زنجیرهی عرضهای میتواند طراحی مجدد شود تا حدی که قابلیتها و تواناییهای اصلی با نیازهای فعلی مشتریان مطابق شود.
بنابراین فرایند هزینهیابی هدف مبتنی بر مدیریت هزنهی فعالیتها،به عنوان نسخهی پیشرفته سامانهی قیمتگذاری مبتنی بر هزینه(هزینه-بهاضافه چند درصد74) عمل میکند که طبق آن قیمتها از بین اعضای زنجیرهی عرضه با اعمال افزایش قیمت فعالیتهای زنجیرهی عرضه در بازار،به دست میآیند.
رویکرد هزینهیابی هدف مبتنی بر ارزش زمانی برای اعضای تجاری مناسبترین رویکرد است که روابط به صورت تشریک مساعی جهت بهبود عملیات کل زنجیرهی عرضه باشد.
بالاخره رویکرد هزینهیابی هدف مبتنی بر مدیریت هزینهی فعالیتها زمانی برای اعضای تجاری مناسبترین رویکرد است که روابط به صورت تشریک مساعی در جهت بهبود زنجیرهی عرضه و بهبود و توسعهی تولیدات باشد."